نمیدونم چرا یه چی میگیرم ذوق نمیکنم اصلا
وقتی میرم غذا بخورم یاد این بدبخت بیچاره هایی میوفتم که پول ندارن اصلا از اون غذا لذت نمیبرم
وقتی رفتم تو خونمون مهمونایی که میومدن تو خونمون داشتن بال درمیوردن ننشسته دوست داشتن همه جاش ببینن ولی من اصلا ذوق نداشتم حتی تو روزای اول
شوهر خوبی دارم که کلی خواستگار داشت ولی من اون یه آدم خیلی خیلی معمولی میبینم
آخه چرا من این طوریم؟
دوست دارم از داشته هام لذت ببرم.باهاشون اعتمادبنفسم بره بالا ولی انگار اینا اون چیزی نیستن من به آرامش میرسونن
من مشکلی دارم
خودم از زندگیم راضیم .ولی ذوق ندارم