سلام دوست جونیا
تورو خدا راهنماییم کنید دارم روانی میشم...پارتنرم ادم عصبی ایه،البته اگه باب میلش رفتار کنی مهربون ترینه اما خدا نکنه حرفی بزنی یا کاری کنی که خلاف خواسته هاش باشه دیگه هیچ...همیشه که نمیشه حرف حرف اونا باشه... برم سر اصل مطلب...الان یه مدته با یکی از دوستای قدیمیش که متاهله ارتباط برقرار کرده ، من اصلا از اون آدم خوشم نمیاد خونواده این که بیش از حد اوپن مایندن!!تولدشون دعوتمون کرده بودن،زنش ب قدری مس_ت بود که همش تو بغل مردای دیگه بود،لباسش طوری بود که نمیپوشید سنگین تر بود...سیگاری بود زنش ، مش_روبم همی جا کنارشونه...من چون خودم اهل این چیزا نیستم واسه همین اصلا ازشون خوشم نیومد...نمیگم خیلی خشکما اصلا... راحتم اما واسه شخصیتم ارزش قائلم و میدونم هرچیزی و هر رفتاری رو کجا انجام بدم...الان یه مدته به پارتنرم میگم بریم شمال میگه نمیشه ماشینم خرابه،اله...بله...دیشب برامون مهمون اومد از شهرستان و تا تعطیلات هستن پیشمون!!!امروز زنگ زدهمیگه با دوستم و خانومش میخوایم بریم شمال تو هم بیا....داشتم رواااااانی میشدم،اول واسه اینکه ماشینش واسه اینا خراب نیست!!!دوم واسه اینکه میدونه ما مهمون داریم و من نمیتونم بیاد!!!همش داره منو احمق فرض میکنه!!!درضمن هر موقع ب من میرسه و من میخوام باهم باشبم میگه اولویت کارمه، نمیتونم پولو ول کنم!چطور الان که با اینا میخوای بری کار مهم نیست!!!از همه بدتر اینکه این زنه ایکبیری هم هست باهاشون!!!!تو یه مرد مجرد میخوای بری چیکار...حرفم بزنم بهش برمیخوره...جای اینکه من ازش طلبکار باشم اون طلب داره!!!نمیدونم چیکاااار کنم چه عمس العملی نشون بدم!!!اون زنه خیلی شغال و لونده،شوهرشم که بی غیرت!!!
