دارم از هم میپاشم
ادمیم نیستم با اشنا درد دل کنم ..خداروشکر اینجا هست
کاش بیخوابیام از سر حوصله سر رفتن بود
اینقدر تو دلم غصه هست کت نمیزاره بخوابم ..موهام سفید شدن ولی من فقط ۲۰ سالمه
تو این گرونی نمیدونم چجوری بایدپول مریضی به این گرونی بدیم ...هر بار همه هر ماه گیر میوفتیم
با اینکه ازبهزیستی کمک کردن ولی بازم نصفش با خودمونه از ی طرفم رابطم با عشقم مشخص نیست هیچ دلخوشی ندارم واقعا خستم کاش منم پول داشتم نه برای خودم فقط برای همین مریضی کوفتی
کاش خدا دست از سر من برداره دلم داره میترکه
