الان هشت ساله که حرفایی که مادرشوهرم پشت سرم میگه را میریزم تو خودم،کنایه ها و تیکه هایی که بهم میگه را میریزم تو خودم و فقط نگاش میکنم.انقد ریختم تو خودم و ناراحتیامو نشون ندادم که الان چندماهیه زندگی نمیکنم همش دارم تو خواب و بیداری توی فکرم دارم بحث میکنم با مادرشوهرم،سر بچه های بیچارم و شوهرم خالی میکنم،دوشنبه رفتم مشاوره گفت انقد حرف دلتا نزدی و روی هم جمع شده که داره تاثیراتش را تو زندگیت نشون میده و بعد۸سال داری انگار منفجر میشی...امشب زنگ زدم به خواهرشوهرم و ۲ساعت و ربع واسش گفتم،از حرفای مامانش از دل شکسته ی خودم،از اشکای هرشبم...یه جاهاییش را قبول داشت و سکوت میکرد و یه جاهاییش میگفت نه اینجور نیس.ولی بقول شوهرم انتظاره اینا دارم که سری بعد که رفتم خونه مادرشوهرم کسی بهم محل نذاره ولی مهم اینه که گفتم و انقد سبکم که انگار رو ابرام
مهم اینه خودت آروم باشی
افرین
البته کلاس فن بیان هم کمکم کرد،اعتماد بنفس پیدا کردم
کاش به خود مادرشوهر میگفتی .. الان خواهرشوهر یه کلاغ چهل کلاغش نکنه
کار خوبی کردی..منم بعد 5سال حرفامو بهشون زدم ولی جالبه اونا با من سرسنگین شدن و طلبکار
کاره خوبی کردی
خب خوبه . شوهرت چه عکس العملی داره ؟ . بهنظرت مادر شوهرت خودشو اصلاح میکته؟ باهات بیشتر لج میکنه؟یا همون رفتارشو ادامه میده؟
من بعد ی سال ک از زندگی مشترکم می‌گذشت ب پیشنهاد خواهرم ب خود مادر شوهرم گفتم جچور ۸سال تحمل کردی؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
