از وقتی چشم باز کردم فقط ترس و اضطراب و استرس و دیدم ... روزای تلخ وسیاه
تمام خاطراتم از بچگی بدن کبود مادرمو اشکاش از سر بیکسیه...
هیچ وقت یادم نمیاد توی این ۲۵ سال زندگی ک کرده باشم ی بار از ته دل و با صدای بلند خندیده باشم
خیلی خستم ... دیگه نمیکشم ، خستم از بس ادای ادمای قوی و محکمو دراوردم خستم از تکیه گاه بودن خدایا دیگه بسه...
آخی اینجوری نگو زندگی زیبایی های خودشو داره
آخی بمیرم برای دلت....جمله آخرت حرف منه..خستم از بس ادای آدمهای قوی و محکمو دراوردم
😥 از وقتی بچه دار شدم دیگه حتی اجازه ندارم خسته بشم یا دلم خواب عمیق بخواد
روانشناس
توکل کن ب خدا،،قوی و محکم باش..موفق باشی
زندگیه من سراسر درد هر ورشو نگاه میکنم دلیل واسه غصه خوردن هست
خسته سدم از بس خدا خدا کردم دیگه روم نمیشه خواسته هامو به خدا بگم حس میکنم بیخیالم شده
از بچگی توی ی خوانواده انرمال بزرگ شدن خیلی سخته
منو خواهر برادرام توی این زندگی سوختیم... انقد دردام زیادن ک حتی نمیتونم بگمشون اصلا نمیدونم از کجا بگمو از چی بگم
همه دردام ی طرف بیماری خواهرم ی طرف من مجنون وار عاشق خواهرمم بیماریش داره از پا درم میاره داره جلوم ذره ذره اب میشه و نمیتونم کاری کنم
خدا کمکت کنه عزیزم
کسی رو نداری تو فامیل با هم یه کاری شروع کنید
تو روحیه تاثیر داره
درکت میکنم دقیقا میدونم چی میگی
