بیست سالمه چندماه دیگه 21سالم میشه ولی هیچ میل و شوق و ذوقی برای ازدواج ندارم هیچوقت نداشتم...دختر ای هم سنوسالمو که میبینم حتی اونایی که کوچیکترن چقدر نسبت به ازدواج کردن نظرشون مثبته بعد به خودم فکر میکنم زمین تا آسمون فرق میکنه...حتی اگه تا آخر عمر مجرد بمونم بازم عادیه برام...بنظرتون دلیلش چی میتونه باشه؟ و بموقعش هم اگه بخوام ازدواج کنم هیچ حس شادی ای ندارم...و فقط ی تکلیف میدونم و اینکه مادرم دوست داره که دخترش سروسامان بگیره فقط بخاطره همین