30 سالمه و 7ساله ازدواج کردم از بچگی که پدرم فوت کرد مامانم شد مرد خونه.با قناعت ما رو بزرگ کرد و همه درس خوندیم و کارمند شدیم...من با قناعت زندگی کردم و بزرگ شدم شوهرم هم وضعیت من رو داشته ولی مادرش جای پدرش رو نگرفته مادرش سعی میکنه همه ی خواسته هاش رو از طریق بچه هاش برآورده کنه
هیچ سختی به خودش نمیده توی 60 سالگی استخر و سونا و جکوزی و مسافرت و لباسش سر جاشه ولی من اصلا نمیتونم به شوهرم بگم مثلا گوشیم شکسته یه گوشی بخر میگم خودش داره میبینه من چی بگم
واسه عروسی و مراسمش هم همینطور بودم حتی گفتم بابا نداره سرویس طلا نخرم اول زندگی قناعت کنم خونه دار بشیم که شدیم... اما اینا باعث شده شوهرم هم داره عادت میشه
چطوری میتونم تغییر رفتار بدم ؟ به خودم برسم و شوهرم یاد بگیره که اولویت زندگیش من و پسرم هستیم
لطفا نگید مادرشه و حق داره من میدونم ایشون حق دارن اما تا یه حدی
من خودم میخوام در این زمینه مشکلم رو حل کنم بیشتر زنونه باشم و از قالب قناعتهای الکی بیام بیرون
