سلام
همسر من مرد پولداریه و خداراشکر واسه من و بچهام چیزی کم نمیزاره و نیاز ما رو همیشه تامین میکنه.ازش ممنونم
ولی عادت بد رو خودم داشتم
که سعی داشتم همش قناعت کنم صرفه جویی کنم همیشه کم واسه خودم وقت میزاشتم
بجای اینکه زود به زود لباس بخرم وسایل ارایش بخرم
دیربه دیر میخریدم و قیمت مناسب و اگه گرون بود عمرا نمیخریدم باوجوداینکه مبتونستم راحت بخرم
بخدا اصلا ادم خسیسی نیستم دست و دلم بازع
ولی احساس میکردم اینطوری به چشم همسرم عزیزترم
واسع بچها میرفتیم لباس بخریم
مثلا اگه یه پیرهن شلوار160-170 بود
میگفتم وای نه خیلی گرونه واسه دوتاش هم میخوایم بخریم گرون پات درمیاد بچه روبه رشده بیا این یکی رو بخریم قیمتش خیلی مناسب تره
همسرم میگفت تو کارت به قیمت نباشه مهم قشنگی و کفیت خوبشع
ولی من باهاش بحث میکردم و قبول نمیکردم😒😑منه خُل
واسه خودم همیشه میگفت کاری به قیمت مانتو نداشته باش
جنس خوب دیگه قیمتشم بالاست بیا همینو بردار
مگه من زیربار میرفتم😐میگفتم نهههه اصلا فلان بهمان😑منه خُل
الان دوسه ماهه
مخصوصا ایی اواخر
پیش خودم نشستم فکرکردم
وقتی همسرم وضعش خوبه چرا قشنگ خرج نکنم که کیفشو ببرم
الان قشنگ هرچی بخوام میخرم و اصلا نه نمیارم
خیلی هم خوشحالترم
گفتم وقتی ادم داشته باشه دیگه تا جوون لذتشو ببرم
توگور که نمیتونم ببرم پولو😁😅
واسه جشن برادرشوهرم لباسم واسه یک شب 1میلیون شد ولی عین خیالم نبود خیلب هم خوشحالتربودم بخدا
ولی اگه چندماه پیش بود
همسرم خودشو پیشم دار هم میزد اون لباس یه تومنی رو نمیخریدم حیفم میومد 😑😐
خلاصه خواستم بگم خیلی خوشحالم که دیدمو عوص کردم و هرچی که دوست داشته باشم واسه خودم و بچهام میخرم و تو فکر قیمت نیستم وقتی خودهمسرم راضیه
امیدوارم شاهد توهین نباشم
یا بگید دارم پُز میدم
خدا شاهده قصدم اصلا این نیست
ولی باز اینجا نی نی سایته و جای تبادل نظر
نطر شما محترمه😊😃
فقط دوست داشتم از تغییر بزرگم حرف بزنم سبک شم😍
