حاظرید طبقه بالای مادر شوهرتون زندگی کنید ؟

مگه میخوای با باباش ازدواج کنی میگی باباش کارمنده نمیتونه خونه بخره؟؟؟؟ مگه باباش باید برای بچه هاش خونه بخره؟؟؟؟ چه حرفای عجیبی میشنوم 

خوشبحالت چجوری رفتی

عزیزم من الان دو ساله دارم زندگی‌میکنم.مشکل خاصی نداریم با هم.یعنی تا خالا رومون تو روی هم باز نشده.نا گفته نمونه که خونه ی طبقه ی بالای مادر شوهرم واسه خود شوهرمه.و اینکه ادمای بدی نیستن و پدر شوهرم خیلی ام هوامو داره.منم از همون اول جوری رفتار کردم که مرزارو معین کردم و نذاشتم از همون اول دخالتی تو زندگیم بکنن.شوهرمم کاملا مثل من فکر میکنه و یه جورایی حرف حرف منه.😃خلاصه یه سری مشکلات ریز داره ولی از اجاره نشینی بهتره با این کرایه ها.منم اول به شوهرم گفتم بدیم اجاره خودمون یه جا دیگه رو اجاره کنیم.اما کلی داخل خونه خرج کردیم و اصلا دلم‌نمیاد بدمش دست مستاجر.شمام فقط به طرفت نگاه کن اگه ادمای خوبی باشن مشکلی پیش نمیاد.

ابدا

نه به هیچ وجه اصلا قبول نمیکنم مگه دیوانه ام

من ده سال نشستم، همسرم شرایطش مثل همسر شما بود خانواده نمیتونست کمکش کنه ولی رو خودش میشد حساب کرد البته شخصیت محکمی داشت و اجازه دخالت نمیداد خانوادشم خوب بودن منم هر وقت چیزی باب میلم نبود با خودم میگفتم اگه خانواده‌ی خودم بودن چیکار میکردم، ... خود به خود نصف قضیه حل میشد بعدم با احترام نظرمو میگفتم 

از مستاجری خیلی بهتره 

امیدوارم این تاپیکت واسه دوس پسرت که همیشه راجبش تاپیک میزنی نباشه فقط

قبلا یکی رو دوست داشتم که حاصر بودم باهاش هرجا زندگی کنم چ برسه ب طبقه بالای خانه پدرش.... اما خوب قسمت نبود. با همسرم ک آشنا شدم بیشتر آون علاقمند بود و من عقلانی تصمیم گرفتم نه تنها حاصرنیودم خونه شون زندگی کنم بلکه شرط هم گداشتم زیاد نیان خونه ام . تحمل خانواده شوهر کارساده ای نیست عزیزم باید خیلی عاشق باشی که خیلی چیزا رو نبینی .... عقلانی باشه حاضر نیستی ریخت شونو تحمل کنی

عزیزم بنظرم نزار تو دلتو خالی کنن باید دید خانواده شوهرت چجور آدمایی هستن من الان دوساله طبقه بالای مادرشوهرمم اصلا کاری باهام نداره تازه بیرون میرم خیالم راحته که حواسش به خونم هست یه موقع نتونم برای خرید برم بیرون چیزی بخام ازشون میگیرم. درکل نباید همه رو یجور دید شرایط خودت وخانواده همسرتو بسنج و تو این شرایط اقتصادی کرایه ندی خیلی زودتر میتونی پس انداز کنی و خونه بخری 

بله.اگه خانواده خوبی باشن و خودِ طرف جوهر وجودیش اصل باشه چرا که نه

همینکارم کردم.البته که همسایگی با خانواده شوهر مشکلات و مسائل خاص خودش رو داره.اما خب وقتی شوهرت خوب باشه و مامانشم اهل کرم ریختن نباشه،ادم قبول میکنه

۷ سال با مادرشوهر بودم.بعد کمک کردن بهمون خونه خریدیم.منم وقتی ازدواج کردم شوهرم خودش بود و لباسای تنش.تازه فارغ التحصیل شده بود و هر چی کار کرده بود خرج شهریه و  کتاب و ...کرده بود.البته که من ریسک بزرگی کردم اما خدارو شکر که انتخاب درستی کردم.من از زندگی آرامش میخاستم و رفاه نسبی.شکر خدا بهتر از تصوراتم بود همه چی.

خودمون ساخته بودیم فروختیم.برادرشوهرمم بالا بود وسط داشتم دیونه میشدم.البته خدا خیر اون بده اول اون فروخت باعث شد منم پا تو یه کفش کنم که بفروشه

اگه خوب شناخت داشته باشم از خانواده اش چرا میرم اخلاقشون خوب باشه ولی خیلی ریسکه

من خونه مادرشوهرم میشینم ولی تو یه خونه نیستیم دو تا خونه فاصله امه با نزدیک ۴سال زندگی اینجا فهمیدم اگه برم بالا سرشونم شاید همینطوری باشه که الان هستند ولی خب خونه خدا کجا تو یه ساختمون کجا

عزیزم بستگی داره همسرت فرزند چندم خانواده باشه و اونا فرهنگشان چطوری باشه اگه بچه آخره که اصلا نرو چون بسیار بهش وابسته هستن و هر کار داشته باشن آویزون هستن و خلاص شدن از اونجا خیلی سخت میشه

مگه خر کلمو گاز گرفته