یه ادم ک صب تا شب شوهرش سرکاره و بایه خونه حیاط دار ک روزی چن ساعت باید فقط تمیز کاری کنه+ب بچه غذا بده +چن دیقه یبار بچه رو ببره دسشویی+غذا بپزه و نق نق یه بچه ۲۰ ماهه ی شیطونو تحمل کنه که شب شوهرش از سرکار بیاد دوباره خونه بشه همون جنگلی که بود
این منم
پسرمو شوهرم خاست ببره امروزو بذارتش خونه مادرشوهرم منم با کمال میل پذیرفتم
از صمیم قلب احساس رها شدن دارم .نمیدونم با این همه وقت خالی چیکار کنم
من هر روز بچه مو میدم شوهرم میبره خونه مامانش
الان ما حسودی کنیم ایا 😭 خدا عمر با عزت بده به مادرشوهرت که کمکه استراحت کن
کار خوبی کردی عزیزم گاهی ب ارامش نیاز داری
من بودم نمیدادم من بچه ام همیشه زیر سرخودم بود باورت میشه رفتم دندونپزشک و تومطب یه زیرانداز بردم نشوندمش کف مطب بازی کرد بااسباب بازی هاش اما به جاریم که تویه ساختمون بودیم ندادم من حساس بودم که مبادا بلایی سرش بیاد الانم حساسم همیشه باخودمه
من دلم یجوری میشه وقتی ازم دور میشه ومیره پیش عمه ش ومادرشوهرم
تو این همه خوشبختی محاله محاله
چه دلی من اصلا نمیتونم به لحظه از بچه ها م دور باشم وقت خالی میخواستی بچه گزینه خوبی نبود
تا ظهر بگیر بخواب بعدم پاشو کاراتو انجام بده عصرم برو بگرد
عظمت در نگاه آدم هاست نه در بودن ...
هنوز به حس من نرسیدی استاتر من هر روز دخترمو میفرستم خونه ی مادر شوهر و مامانم کلا دیگه نوبتی شدن خودشون میدونن زنگ میزنن 😁😁😁کلی هم وقت اظافه دارم خخ
