سلام من الان نزدیک به دوسال که ازدواج کردم ویک بچه ی۷ماهه دارم ازاول زندگیم قبول کردم که باخونواده ی شوهرم زندگی کنم چون عاشق شوهرم بودم پدرشوهرم یه زن دیگه داره که خونه اش جداست ومادرشوهرم هم فوت کرده فقط خواهرای شوهرم هستن که بامن زندگی میکنن ومن دوستشون دارم من مشکلم باپدرشوهرم چون ازاول نخواست من عروسش باشم یه جورایی ازش خوشم نمیادازاون ورهم خیلی به حرف زنش اهمیت میده زن دومش باردارنشدوخیلی هم دوست داشتن بچه داربشن امانشدن حالامن همش میترسم اگه اتفاقی برای مابیفته پدرشوهرم بچه امومیبره حتی اگه خدای ناکرده اتفاقی واسه شوهرم بیفته میترسم بچه اموازم بگیره نمیتونم تحمل کنم بچه ام زیردست خودش وزنش بزرگ بش دارم داغون میشم ازاین حس
ایشالا ک چیزی نمیشه
این فکرها یعنی چی؟؟؟؟
وا خیلی ببخشید دیوانه ای مگه فکر الکی به ذهنت میاد
انسان به هر چی تلقین کنه همون میشه
پس سعی کن فکر الکی به دهنت خطور نکنه
سلام عزیزم این افکار رو از خودت دور کن خداروشکر فعلا که تو وشوهرت حالتون خوبه و انشاءالله سالیان سال سایتون بالای سر نی نی نازتون باشه
اصلا بهش فکر نکن هر روز آیت الکرسی بخون که ارامش به زندگیت برگرده
برف نیومده رو پارو میکنی
این فکرا از خودت دور کن
ان شالله بچت زیر سایه پدرو مادرش بزرگ میشه
خدا نکنه گلم
ایمان داشته باش خدای متعال حافظ و نگهدار کوچولوت خواهد بود
از لحظه لحظه های زندگی ات لذت ببر
هیچ اتفاقی نمیفته الگه فکر الکی نکنی
خدا به اون بزرگی خودت و بچه و شوهرت بده دستش
صبح ها از خواب بیدار میشی صلوات بفرست ۵ تا و هر کدوم و سعی کن شاد باشی آهنگ گوش بدی و به این فکر کن همیشه بچه ات بزرگ شده آینده خوبی داره
اگه میتونی برو کتاب خونه عضو شو کتاب بیار امانت تو خونه بخون اگر پولت می رسه همون برو کتاب فروشی بخر کتاب بخون هم سطح فرهنگ و اطلاعاتت بالا میره هم فکر بیخودی نمیکنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
