سلام دوستان،من ٨ساله ازدواج كردم و از همون روزاي اول چون همسرم اينا شهرستان بودن و ما تهران من خيلي ميرفتم خونه مادرشوهرم اينا ميموندم(كه الان ميفهمم چقدر اشتباه كردم)و از اولم مادرشوهر و حتي برادرشوهرم كلي بهم تيكه مينداختن و منم فقط تو خودم مي ريختم و گريه😢
تا اينكه رفته رفته با همسرم درد و دل كردم...
خب
خب چرا میرفتی خونشون میموندی وقتی دعوتت نکردن
خب
مسیرت دور بوده خب
تازه عروس بودی دلت میخواست پیش شوهرت باشی😕
صد سال بعد چرا کامل تایپ نمی‌کنید
براي عروسيمونم هيچكدوم هيچ كمكي بهم نكردن حتي تا جايي بود كه شوهرم به برادرش گفت يسري كارتاي عروسيمونو ببره كه مادرشوهرم بهمون زنگيد كه بايد به برادرت پول بدي تا كارت ببره از اون طرف هسرم يه دوستي داشت كه عين برادر همه كارامونو كرد
اين برادرشوهرم خيلي بچه پرو بود و هميشه به منو شوهرم حرف ميزد كه البته منم از خجالتش در ميومدم ولي ازش متنفر شدم
خب
تازگي ام بخاطر يسري مسايل همسرم با خانوادش سر و سنگينه
حالا مادرشوهرم زنگ زده آخر هفته عقد برادرته بياين
منم قبلاً به همسرم گفته بودم براي برادرت مراسمي باشه من نميام هم بخاط حركاتش،هم چون يه جا تا نامزدي پيش رفتن و ديدم چقدر بين منو اون دختر فرق گذاشتن
