هر وقت دلت گرفت، گریه بکن، غصه دخترت رو بخو ، با خدا حرف بزن، اما بعدش دوباره بلند شو، به کدرهات برس، برای خودت برنامه ریزی کن، به خانواده ات محبت کن.
عزیزم ما انسانیم و پر از احساس، پس حق داریم که گریه کنیم، ناراحت بشیم، به خدا گلایه کنیم.. اما یه جایی باید بگیم stop!!!
نباید فراموش کنیم که زندگی جریان داره و اطرافیان ما به محبت و خنده های ما نیاز دارند!!!
احساس سرشکستی دارم خدایا
بخدا سرگذشتم رو تعریف کنم اینجا همه باید زار بزنیم اما چه کنیم که باید ساخت. من فقط دارم میریزم تو خودم کی از پا دربیام خدا میدونه، گاهی بی وقفه گریه میکنم وگاهی کاملا بی جون یه گوشه افتادم بدون هیچ حرکتی
دوروزه دستام درد میکنه وحالت خواب رفتگی داره میترسم مریض شده باشم ،خدا کمک کن کنار بیام
به آینده فکر کن به نی نی تو دلت به بغل کردنش
خدایی نکرده اینم خدا ازت بگیره چه حالی میشی؟ محکم بچسبش از خدا سلامتیش و بخواه
غیر خودت هیچکس نمیتونه بهت کمک کنه اون قسمت از زندگی برای همه مون فراموش نشدنی هست ولی باید یه گوشه بذاریش و به بچه ای که الان داره توی دلت رشد میکنه فکر کنی
چندماه غم و غصه کافی نیست؟
به خدا اینجوری پیش بری بعد زایمانت تشدید میشه مگه اون بچه طفل معصومت چه گناهی کرده ؟
