مادر ناتنی عزیزم.
ما نامادری ها تنهاترین گروه زنها هستیم.
ما زنها همگی میتونیم درک کنیم درد مادرشوهر.خواهرشوهر.
درد شوهر بی محبت.درد وابستگی شوهر به کار.
درد بی پولی درد نامادری و و و و ...
ولی ما زنها هیچ وقت درد بچه شوهر و شوهر وابسته به بچه رو درک نمیکنیم.
عزیزم اگه تا امروز هنوز پیش کسی درددل نکردی از این به بعد هم درددل نکن.چون جز درد به دردهات چیزی اضافه نمیشه.
اگر مشاوره نرفتی نمیگم نرو برو ولی انتظار زیادی نداشته باش.
تنها کسیکه تو رو میفهمه خداست.
اینو از ته دلم میگم.
خداست که میدونه تمام اون احساسات ظریف زنانه ای که توی وجود همه زن ها قرار داده توی دل تو هم هست.
خداست که میدونه احساسات پاک تو که از طرف بقیه اسمش حسادته واقعا جنسش چیه!این حسادت واقعا از کجا اومده.
هیچ وقت خودتو ملامت نکن که احساس خوبی نسبت به بچه همسرت نداری.و البته از اون طفل معصوم هم انتظار نداشته باش تو رو مادر خودش بدونه.اونم ملامت نکن.
عزیزم تو از مادر بالاتری.اینو فقط خدا میدونه.
من اعتقادم اینه که اگر بهشت زیر پای مادران است پس چی زیر پای نامادران قرار میده؟نامادری ای که بدون هیچ توقعی و بدون هیچ منبع انرژی ای و بدون هیچ تشکری چشمش رو به همه خواسته های خودش میبنده و با احساسات دلش میجنگه و یک انسان رو در دامن خودش پرورش میده.
نامادری یک بزرگ انسانه که میتونه فارغ از احساسات غریزی محبت کنه.