۲۲سالم بود و تازه درسم تموم شده بود که مامانمو از دست دادم خیلی بهش وابسته بودم پنج سال گذشت و من هیچ وقت دیگه ادم سابق نشدم دیگه نمی تونم بخندم یه سال بعد این اتفاق شوهر کردم با کسی که ارزوم بود ولی کاش ازدواج نمیک دم همش دلم خونه پدرمه اینکه الان بابام تنهاس چکار میکنه شوهرم هیچچ وقت نتونست تنهایمو پر کنه صبح که من میرم سرکار خوابه شبم تا ۱۲شب مغازست وقتی میاد شام میخوریم میخوابیم خیلی دلم گرفته میگم کاش حداقل شوهر نمیکردم که از ازن تنهاتر نشم
کاش کاش کاش
اسی نزدیک خونه بابات خونه بگیر تنها نمونه
خداباباتوحفظ کنه ومامانتو بیامرزه عزیزم چ کنیم ازاین دنیا که این سهم ماس ت
عزیزم نمیشه همشم ک ب فک بابات باشی زندگی ادامه داره
خدامامانتو بیامرزه واقعا سخته
روزا که همسرت خونه نیست نمیتونی به پدرت سر بزنی؟فکر نکنی بقیه زندگی ها زن و شوهر از صبح تا شب نشستن ور دل هم دل میدن و قلوه میگیرن!
امشب همه تاپیکا با همین عنوانه چرا،
بنظر من ول کن و حسرت نخور ، بلداز سرکار برو خونه پدرت کمک حالش باش و یه شامی براش بذار بعد برو خونتون ، همسرتونم که ۱۲ میاد
كاش منم ازدواج نميكردم
الان دختر خونه بودم با خيال راحت...
اي خدا
نزدیک بابات برو خونه بخرین
عزیزم چرا برای پدرت زن نمیگیری؟؟
شوهرت معتاده؟ دست بزن داره؟ بداخلاقه؟
گاهی وقتا خوشی میزنه زیر دلمون...
خب به زندگیتون هیجان بده شاید اگر. هیجان داشته باشه شوهرتم زودتر بیاد خونه
خدا مادرتو رحمت کنه ولی نمیشه تا ابد غمگین موند که زندگی ادامه داره
یچیز میخوام بگم ولی میترسم اگه ناراحت نمیشی واسه بابات زن بگیر چ اشکالی داره از تنهایی درمیاد
خدا مادرتونو رحمت کنه و به شما صبر بده
برنامه ریزی کن برای زندگی خودت و به پدرت هم برس خیلیا مثل شما هستن و دارن زندگی میکنن همینه دیگه برای همه هست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 روز پیش
1 روز پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
