ارتباط تام(حالت حیات و بیدارى)، 2. ارتباط ناقص(حالت خواب)، 3. قطع ارتباط به طور کامل(حالت مرگ).
به همین جهت «خواب» چهره ضعیفى از«مرگ» است، و «مرگ» نمونه کاملى از «خواب» است.[5]
از آن جهت که خواب و مرگ در اصل انقطاع روح از بدن، مشترکاند، در برخی آیات قرآن خواب و مرگ کنار هم آمدند: «خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض میکند، و ارواحى را که نمردهاند نیز به هنگام خواب دریافت میکند».[6]
1075.