منم مثل تو فکر میکنم
تا وقتی فکر میکنم دنیا اصلا جای قشنگی نیست و همش درد و رنجه واسه چی بیارم
من قبل از اینکه بچه ام دنیا بیاد معنی بچه داشتن نمیدو نیستم و برام مهم نبود ولی الان با دنیا عوض نمیکنم
موافقم باهات+ بچه چه گناهی کرده تو این مملکت به دنیا بیاد و رشد کنه
بستر مناسبی نداریم
نمیخوام واسه خودخواهی خودم یکی دیگه رو بیارم
نمیخوام در حقش ظلم کنم
جوونی خودمون به فنا رفت
به آینده که هیچ اعتباری نیست
خیلی دوست داشتنین خیلی اصلا به حسه غیر قابل وصفه
قرار نیست بچه تو بهشت به دنیا بیاد همه چی گل و بلبل باشه تا ی حدی در رفاه باشه کافیه
خوب کاری می کنی اگه شرایط و روحیه شو نداری، همه که نباید بچه دار بشن
زندگی فقط زشتی و بدی نیست خوب بد شب و روز باهم هستن درسته که غم هست ولی خوشحالی و امید هم هست خود شما میتونید بخاطر خاطرات بدتون خوب هارو کتمان کنید؟
اگه براش نگرانید تبریک میگم شما احساسات مادرانه رو درک کردید ولی فرصت زندگی رو ازش نگیرید در کنارش باشید و مفهوم زندگی رو آنطور که درست میدونید بهش انتقال بدید و بزارید در کنار تمام مشکلات وغم ها به کمال و پختگی برسه
امیدوارم عمیقا رو این فکر کنید
یه نظرکاملا شخصیه اگه به خودتون اعتماد دارید و بلوغ فکری دارید حتما بیاربچه چون هرجنس مونثی که درکشو داشته باشه لایق این حسه وبالعکس
بچه علاوه برسختیاش یه جورامیدونشاط به زندگی میده یه نوع دلخوشی
من کودکی خوبی نداشتم ولی از وقتی باردار شدم بچم شده انگیزه ی زندگیم شده نفسم جونم حس مادری رو با هیچی عوض نمیکنم
