شاید به این خاطر که دختر بودن سخته . محدودیتای خانواده یکیشه . من خودم دوس داشتم پسر میبودم. یبار تا حالا با دوستام نرفتم بیرون .مادر میفرمایند که پسرا بهت دست میزنن خونه باشی بهتره
من یه زمانی چون خودم اذیت شده بودم میگفتم فقط پسر
نمیخوام دختر بیارم مث خودم بشه
اما یه مدته نظرم عوض شده میتونم دخترمو جوری بار بیارم که مث خودم نشه نذاره بهش ظلم بشه
الان هر دو جنس رو دوست دارم حتی دختر رو بیشتر
چون نمیخان دختر دار بشن بعد رو چشمشون بزرگ کن بعد یه لندهوری بیاد ببردش خودش و خانواده اش آزارش بدن
تو خانواده ما برعکسه
منكه عاشق دخترم 😍😍
وایییی من خیلی دخمل دوس دارم اما پسر گمونم بخاطر اینکه مرد بشه قدرت جسمانیش بیشتره میتونه خیلی کار های پدر و مادر رو سبک کنه پادو باشه ولی دختر مثلاااا نمیتونه بره کنار باباش کشاورزی کنه کار سنگین کنه
والا اگه قراره دختر داشته باشم و تو پر قو رو چشمام بزرگش کنم بعد بدم دست پسر مردم بیافتن رو اعصاب و روان دخترم بازی کنن و بهش زور بگن گند بزنن به زندگیش من ترجیح میدم پسر داشته باشم. اونم جوری تربیت میکنم که یه مادر مثل من از داشتن دختر نترسه. والااااا
از جلو دبستان دخترىنه كه رد ميشم اصلا خوشم نمياد از هيچ كدومشون
اما دبستان پسرونه قربون صدقشون ميرم هى
من دختر خیییلی بیشتر دوس دارم اما دلم میخاد یه پسرم داشته باشم بزرگ شد مرد خونه باشه کارای سنگینمو بکنه
به خاطر اینکه فرهنگمون مردسالارانه است و قوانینمون هم از خانم ها حمایت نمی کنه.
به دلایل زیاد، چون زن رو جنس ضعیف می دونن، بعضی خانمها هم به دنیا آوردن پسر رو نشونه قوی بودن خودشون و بدنشون میدونن، دختر رو مهمون می دونن که یه زمانی از خانواده جدا میشه و میره با اینکه کلی خرجش کردن و....
