من یه شوهر عوضی دارم دست بزن داره ،فحاشه ، دلمو با حرفاش میشکنه ،به من از بالا به پایین نگاه میکنه، دوست نداره با من وقت بگذرونه بیشتر با دوستا و فامیلاش بهش خوش میگذرونه،همش ازم ایراد میگیره، منت زیادی سرم میذاره،همشم میگه برو گمشو همونجایی که بودی ارزش نداری برات کاری کنم با همه ی این بد رفتاریی ها ولی منه احمق دوسش دارم همش بهم میگه زبون باز در صورتی که منطقی جوابشو میدم
میشه دلیل دوس داشتنتو بگی
بايد بگيرم موهات رو از ته بكنم. بچه هم داري؟
شما سندرم استکهلم داری و داری قربانی میشی
انشالله خدا بزنه پس کلش عاقل بشه
قدر زن زندگیشو بدونه
جدی جدی دوسش داری؟
یه جور بیماری باید داشته باشی جدی میگم استاتر برو روان شناس .
به همین دوست داشتنت ادامه بده کار خوبی درستی انجام میدی
مطمعنی دوسش داری؟ یا ترس از جدا شدن داری
مشکل از تو هست، چون از تحقیر شدن ظاهرا خوشت میاد
دوست داشتن نیست عادته وقتی یکی بهتر پیدا کردی میگی چه احمقی بودم با اون عوضی بودم
شما برو پیش روانکاو ( نه مشاور ) تا ریشه ی این رفتارتو برات پیدا کنه و مشکلتو حل کنه.
ببخشیدا اما احتمالا توی بچگی پدر و مادرتون همین نوع رفتارو با شما نداشتن؟ چون توی عشق الگوی برگشت به خانه رو داریم
عزیزم شما نیاز به روانشناس داری
نه بخاطر اینکه چرا مشاور نمیری تا مشکلاتت حل بشه
به این دلیل که انگار تحقیر شدن رو دوست داری
دلم خونه از حرفا و توهیناش از. فحشاش به مامانم تموم کاراش و حرفاش از جلو چشمام رد میشه یه خوبی و مهربونی ازش ندیدم همیشه طلبکار بوده همیشه منت میذاره من بیست و چهار سالمه شوهرم سی و سه سالشه دو سالم هست ازدواج کردیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
