چقدر تو کارهای روزمره زندگی غرق شدیم که از اطرافیانمون غافلیم ...
الان تو اینستا بودم یه پست دیدم که یکی راجع به زحماتی که مادربزرگش براش کشیده میگف
یاد مادربزرگم افتادم که چقدر برای ما نوه ها زحمت کشید اصلا انگار هممونو اون بزرگ کرد و حالا من خودم رو میگم چقدر بی معرفتم که فقط گاهی وقتا میرم ازش سر میزنم ، چقدر بیمعرفتم که که گاهی وقتا تو دلم به کاراش میخندم ، چقدر بی معرفتم که گاهی وقتا میرم خونش از غذایی که درست کرده نمیخورم ، واااای خدا منو ببخش ، واااای خدا فرصت جبران بهم بده ، خدایا کمکم کن بتونم عشق و محبتم بهش نشون بدم ، خدایا اگر یه وقتایی قدرشو ندونستم منو ببخش
بچه ها حواسمون بیشتر به اطرافیانمون باشه تا مثله الان من دچار عذاب وجدان نشیم