اره واسه منم اينجوري بود.تا فهميد دوسش دارم از حد گذروند عوضي بازيشو.
من خيلي عاشقشم تحمل كردم سالها و حتي يبارم سر بددل بودنش باهاش دعوا و لج نكردم.اما اخرش بجز سرافكندگي چيزي نذاشت واسم تو زندگي.
پشيمونم كرد كه جلو همه وايسادم بخاطرش.
داغونم بقران مثل ادميم كه در حد مرگ كتك خورده و خون بالا اورده.حتي هنوزم ارزو ميكنم كاش اينجوري نميشد و ميترنستيم تموم عمر باهم باشيم اما ديگه ممكن نيس.
اشتباه اشتباهه هرچقدرم تلاش كني درست نميشه بايد ببريو بندازيش دور
میدونی ما دخترا این فکرارو میکنیم و هی به ای کاش ها فکر میکنیم پسرا اینجوری نیستن ما با این‌فکرا خود خوری میکنیم مردا بی لیاقت تر از این‌حرفا هستن دیگه واسم عشق و وفا قبل ازدواج مفهمونی نداره با این‌جماعت باید مثل خودشون بود ...مثل گرگ
کار خوبی کردی رفتی سفر برای روحیه ات خوبه، من یه هفته جدا شدم یکسره تو‌اتاقم دراز کشیدم صبح تا شب تو‌اتاق تاریک گریه می‌کنم سرکار نمیرم ،حوصله هیچی رو ندارم ،چند بار زنگ زد‌جواب ندادم ،پودر شدم
اره دقيقا.
اصلا انگار هرچي خوب باشي سختتر ميشه زندگي.
مردا موجودات واقعا بي لياقت و سنگين.
شوهرمن عاشقانه منو دوست داشت حتي وقتي داشتيم جداميشديمم ميگفت دوستت دارم اما بددليش و بي لياقتيش ديگه قابل چشم پوشي نبود حتي خودشم داشت جار ميزد لياقت نداره.
جدايي گاهي لازمه و حتي نعمت خوبيه.
اگر شرايط طلاق نداري سعي كن با شرايط زندگيت كنار بياي و همينجوري بتوني براي خودت يه دلخوشيايي واسه ادامه ايجاد كني
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
