دلم میخواست تو تحصیلات لااقل به چیزی که میخوام برسم اما نشد الانم تو سن ۲۸ سالگی دیگه در خودم نمی بینم
یعنی هی شروع میکنم برا ادامه تحصیل یه چی میشه موجه یا غیر موجه
حالم از خودم بهم میخوره
عرضه هیچی ندارم
پارسال شروع کردم باردار شدم یه مدت کلا از شوهرمم زده شده بودم چه برسه درس
امسالم با یه بچه عمرا
دیگه باید قیدش رو بزنم
الان تحصیلاتت چیه؟
بچه که بزرگتر شد شروع کن
كارميخاي بكني؟
الان چه مقطعی هستی؟؟
قیدش نزن پشتکار داشته باش
یعنی میخوای کنکور بدی؟
واا
پاشو دیر نیست
واسه ارشد میخای یا دکتری؟
هیچ وقت دیر نیست جلوی ضررواز هرجا بگیری منفعته آینده وزندگیتو خودت باید بسازی هیچ کس در مقابل شما مسئولیتی نداره حتی پدر مادروشوهرت
اگر قصدت جدی باشه بی بهانه شروع میکنی . من یادمه وقتی بچم شیر خودم رو میخوزد بهترین موقع برای درس خوندنم چهار صبح بود تا نه صبح که خوابش عمیق میشد!
ماهی رو هر وقت از آب بگیرید تازه است.
من با دوتا بچه دارم درس میخونم.از اول دبستان تا الان درسم رو رها نکردم.فقط سال قبل مرخصی زایمان بودم،چون با دوتا بچه نمیشد برم کلاس.باز هم بیکار نبودم و به فعالیت مشغول بودم اون زمان.
خواستن توانستن است.
غیر حضوری بگیر درس بخون حتما که لازم نیست تند تند بخونی وقت داری یه لیسانسو 7سال بخونی چه اشکال داره آهسته وپیوسته برو درس بخون
نه عزيزم چراااااا قيدش رو بزني !!!!! ٢٨ سال سنيه آخه ؟؟؟؟؟؟؟
از روياهات دست نكش هيچ وقت ...
وگرنه تا آخر عمر احساس خلاء ميكني ...
من سال اول دانشگاه باردار شدم . درسمو ادامه دادم . به هدفم رسيدم . تازه من ٣ مرتبه باردار شدم ....
