بچه به هر شرایطی که باشه عادت می کنه، مثل بزرگترها نیستن که انتظارات آن چنانی داشته باشن.
دختر من نمی دونم به خاطر شرایطش هست یا ذاتش از اول همین جوری بوده، یه دختر کاملا مستقل و بسازی هست، من از چهار سالگی گاهی سه روز و چهار روز می ذاشتمش و مسافرت می رفتم ، اصلا لوس نیست، کارهاش رو خودش انجام میده(چون از اول توی مهد انجام می داد)، توی سر و صدا می خوابه، با بچه ها می سازه و...
یه بار پیش روانکاو بودم دو تا مورد دختر نوجوان دیدم که اوضاع روحی شون اشک آدم رو در میاورد و به جسمشون زده بود، روانکاو می گفت اینا همون بچه هایی هستن که خانواده نذاشتن آب تو دلشون تکون بخوره و ... حالا با کوچکترین مشکل مریض روحی میشن