الان اصن اسم خانوادشو نمیارم, وقتی عصبیه هیچی نمیگم تا اروم بشه, فوقش خودمو سرسنگین میگیریم ولی قهر نمیکنم, به شوهرم میگم به خانوادت برس خیلی خوبن و دوسشون دارم, ازشون ناراحت بشم به شوهرم میگم مثلن مامان خیلی خوبه ولی فلان روز فلان کارو کرد ناراحت شدم, بعد مکث میکنم میگم شایدم منظوری نداشته, شوهرمم حق رو میده بهم, ولی قبلن مسقیم بهش میگم و همین تند بودن من باعث دعوا میشد