چیکار کنم دیگه بچمو نزنم

شاید اصطاح درست نباشه اما بعضی ها همینچین بد برخورد میکنن که انگار خودشون فرشته هستند.بعضیها شورش درمیارن خداوکیلی

اینم توجیهه . اکثر هم نسلهای ما تو همین شرایط بزرگ شدن ولی الان اینطور با بچه هاشون رفتار نمیکنن . تو ذهن خودت همه ی توجیهاتو باطل کن . تو به هیچ دلیلی حق نداری به جسم بچت تعرض کنی . اصلا گور پدر علم روانشناسی ... 

قبلا تاپیک زدی زدم تو گوشش قرمزم نشده . الان زدی دماغشو خون انداختی و تازه فکر میکنی محکمم نزدی !! قدم بعدی چیه ؟!!پاره کردن پرده ی گوش ؟! ضربه مغزی کردن ؟! قتل بچه ؟!  

من یکی رو میشناسم ده پونزده سال قبل با یه پس گردنی بچشو کشت . زد پس سرش بچه با سر خورد تو آسفالت و تمام .  

اگر واقعا رو رفتارت کنترل نداری برو دکتر و دارو مصرف کن . اون بچه قرار نیست تاوان مشکل عصبی شما رو بده

اخه همچین بعضیها گارد خوبی و مهربونی میگیرن که آدم حالش بهم میخوره.حالا یکی به همون آدم بگه تو که مهربونی 100 تومن پول بده بمن خودشو میزنه به کوچه علی چپ.همه شدن فقط دروغ فقط ریا

برو با ولمون کن

عزیزم کسی که بتونه حیوونی که مظلومه و هیچ دفاعی نداره بزنه حتما میتونه بچه رو هم بزنه‌.این اصطلاحا باید یجا دیگه استفاده نش .کسی حق نداره هیچ آسیبی به هیچ چیزی بزنه چه به بچه خودش چه به هر موجود زنده ایی🌷قطعا اون ادم سلامت روان نداره.

من پسرم شش هفت سالش بود تازه بچه دومم اومده بود و خونمون رو جابه جا کرده بودیم کلا اعصابم درست نبود وپسرمن ازوناس که دیوار راست میره بالاو بازیگوش تاهشتاد درصد 

خلاصه توخونه جدید چندباری اذیتم کرد دوسه دفعه تنبیه بدنی ولی به خون و ..نرسید اینقدری که حس کردم دردش اومد 

بارچهارم که زدمش دیدم داره میخنده 

دیگه تنبیه بدنی با عصبانیت نکردمش چون واقعا دیدم براش عادی شده ومن ادم بدم که  کنترلی ندارم وبازور میخواستم مطیع خودم بکنمش ...

وتا الان که هشت سالشه کتکش دیگه نزدم ولی خب یه موقع دستشو میگیرم میبرمش تو اتاقش میگم اینجا بمون بیرون نیا 

یا ازگوشی محرومش میکنم یاتی وی نمیزارم ببینه یا قول جایزه میدم ولی زدن به عنوان تنبیه ندارم ....خداروشکر 

گ

سلام عزیزم ، هر وقت دستت میبری بالا برای زدن یه. لخظه فکر کن اگه خ ای نکرده یه اتفاقی براش بیفته و دیگه نباشه ، انوقت چقدر دبت یرای همین نازسگاری هاش تنگ میشه ، من مادربزرگم همیشه میگه حکم بچه تا هقت سالگی مثل حکم پادشاهه یعنی باید یه جور ی باهاش کنار بیای، ولی کار درست بهش گوشزد کنی

من هم خیلی عصبی و پرخاشگر و بی تحمل بودم البته دست بزن ندارم اما دعوای بددد میکردم روانپزشک رفتم قرص اسنترا مبخورم عالی شدم

قبل از مادر شدن اول با خودتون کنار بیایید ببینید میتونید با بچه  شیطنتش و بازی گوشی هاش بسازید یا نه میتونید دنیا رو از نگاه اون ببینید میتونید اندازه اون بچه باشید اگر نه پس تا زمانی ک از نظر روانی حاضر نیستی مادر هم‌نشو چون دنیا رو از دید بچه نمیتونی ببینی اگه و باعث ازار و اذیتش میشی 

مادرم یه حرف خیلی خوب میزنه میگه خدای بچه مادرش هست چون همه چیزو از اون میخواد و پیش اونه ک احساس امنیت میکنه حالا ببین تویی که خدارو میشناسی خوشت میاد همچین بزنتت ک از دماغت خون بیاد؟؟؟

دیگه اراده کن و نزنش ،میدونی تو بزرگسالی چه ضربه ای بهش وارد میشه،من یه دخترعمه دارم همسنمه وقتی بچه بودیم عمه ام بصورت دیوانه وار میزدتش بعد زدن هم پشیمون میشد ومیگرفت نوازشش میکرد و بیشتر توجه بهش میکرد،دخترعمه منم شرطی شده الانم که ازدواج کرده شرطی شده عمدا کاری میکنه شوهرش به جایی برسه بزنتش و بعد ازش محبت ببینه ،نکن اینکارا رو 

انشالله.موفق باشی

من توی دلم ب خودم و روزگار فحش میدم تا عصبانیتم خالی شه،میرم ب یه کاری مشغول میشم ک نبینمش🤯 ولی نمیزنمش و داد هم نمیزنم