وقتی قراره سزارین بشی معمولا نباید دردهای زایمان طبیعی شروع بشه، حتی اگه شروع بشه هنوز اوایل درد باشی که معمولا خیلی کمه اقدام میکنن به بستری جهت سزارین
جنبن از ۳۷ هفته ی تمام به بعد قابلیت زندگی خارج رحمی رو داره و با به دنیا اومدنش مشکلی پیش نمیاد
اما خود سزارین
عمل سزارین معععمولا با بیهوشی نیست ، بیشتر با بی دردی اسپاینال یا اپیدورال انجام میشه بخاطر اینکه مادر هوشیار باشه و بتونه بچش رو ببینه باهاش صحبت کنه و تماس پوست با پوست برقرار شه این حمایت های عاطفی جدیدا خیلی اهمیت پیدا کرده چون از طرفی وابستگی عاطفی به وجود میاد و از طرف دیگه باعث میشه ارتباطات هورمونی تو بدن مادر سریع برقرار بشه و شیر زود از سینه ترشح بشه (البته اگه ترس از فضای اتاق عمل داری میتونی به درخواست خودت بگی بیهوش کننت) بهشخصه لذت شنیدن صدای اولین گریه ی بچمو در آینده با هیچ ترسی عوض نمیکنم 😊
دیگه برات چی توضیح بدم 🤔
آهان، خود عمل سزارین دردناک نیست خودت چیزی حس نمیکنی اما بعدش طبیعتا درد داری ولی بستگی به پزشک و بیملرستانی که توش جراحی میشی و امکاناتش میتونی از پمپ بی دردی استفاده کنی بعد عمل مخصوصا روز اول که باعث میشه بدنت آروم شه و درد حس نکنی بجز این میتونی هر ۶ ساعت از شیاف دیکلوفناک استفاده کنی ضرری هم نداره و دردات رو هم حس نمیکنی
در مورد اون فشاری هم که گفتی ، بعد عمل معمولا هر یک ربع تا نیم ساعت چند بار رحم رو از روی شکمت ماساژ میدن تا خون و لخته های اضافه از رحمت دفع بشه و رحمت زود جمع شه و خدایی نکرده دچار خونریزی بعد زایمان نشی این یکی حقیقتا دردناکه ولی خب باید تحمل کنی چون برای سلامت خودته ، ممکنه کلا با دو سه تا ماساژ رحمت جمع شه و دیگه ماساژ ندن
دیگههههه
برای شیردهی ، مراقبت از محل بخیه و.... هم میتونم کلی برات توضیح بدم اما همونجاییی که بستری بشی خودشون برات کاملا توضیح میدن که چه کارایی کنی اما اگه نگرانی میتونی هر سوالی که خواستی بپرسی من برات توضیح میدم.