.و آيا فراتر از آموزه هاي خانواده و مدرسه قدمي براي بازييني و اصلاح باورتون برداشتي يا خير؟
بله قدم برداشتم مطالب مذهبی خیلی میخونم
ولی اعتقاداتم کم شده سردشدم دلیلش اتفاقات وحشتناکیه که تو زندگیم میفته انگار طلسمه یا نفرین
سنم اونقدري نيست كه عقلم تمام وكمال رشد كرده باشه كلي چيزاي جديد هست كه هنوز ياد نگرفتم و تجربشون نكردم
بله از وقتی مطالعه کردم نظرم به خیلی چیزا عوض شده دیگه خیلی از چیزایی که بهم میگن و قبول نمیکنم و خیلی از باوراهای کورکورانه قدیمی رو دور ریختم سعی کردم منابعی غیر از چیزی که همیشه بهمون میگن بخونم منابع متفاوت و حتی نظرات مخالف ولی در نهایت اونی که بنظر و عقل خودم درست میاد رو قبول میکنم
خییییلی از ی جایی بخودم گفتم نمیشه در مقابل هرچیزی که در جامعه دوست ندارم بی دلیل یا با دلایل شخصی خودم بایستم باید براش منطق درست پیدا کنم تا بگم با فلان کار یا فلان قانون مخالفم شروع کردم به مطالعه و چقدر خدا کمکم کرد تا افکار بچگانه ام و حرفهای بی سوادانه ام و کنار گذاشتم و ی رشد عقلی در خودم دیدم
خیییییلی مطالعه کردم و تحقیق کردم ولی هنوز خیلی کمه...
کلا آدم توی یه علمی میره مخصوصا توی علم دین هرچی بیشتر مطالعه داشته باشی میبینی نههه هنوز خیلی چیزا هست که هنوز آگاهی بهشون نداری....
خیلی کتاب می خونم، بعد از مهاجرتم با خیلی از فرهنگها و ادیان دیگه از نزدیک آشنا شدم. یک دوره خودشناسی رفتم که خیلی مفید بود درس هاش مثلا اینکه تحت تاثیر اتوریته ها قرار نگیریم، چیزی را قبول نکنیم بدون اینکه تجربه اش کرده باشیم حتی خدا، از کلمه نمی دونم بیشتر استفاده کنیم و ...و البته هنوز در حال تلاشم...
منظورم از مطالعه , مطالعه صرفا دینی نیست اتفاقا ازمطالب غیر دینی شروع کردم چون اصلا بلد نبودم با پرس و جو و پرسش سوال از خودم نسبت بمطالبی که میخوندم برای خودم چالش درست میکردم و میرفت دنبالش سن زیادی هم ندارم ولی خواستم بدونم
آفرین سفر هم خیلی بهم کمک کرد از ی جایی بخودم گفتم سفر فقط خوش گذرونی و بزن و برقص نیست یکم هم فکر کن همین جمله ی یکم هم فکر کن باعث شد مدام به اطرافم و اطرافیانم و کارهاشون فکر کنم و برم دنبال جواب سوال هام یسری کلاس هاام بی تاثیرنبود
