كسى دستى بر نويسندگى داره؟

برای چی ادبیاتی و ثقیل باشه؟ شما الان نوشتی 

ترس از ناكامى كه توهمى بيش نيس باعث ميشه آدم به خيلى چيزاى ارزشمنده نرسه و خوبه كه ريسك پذير باشيم.

خب دیگه چه چیزهایی می‌خواهی بگی؟ مفهوم را بیشتر توضیح بده. همین یک جمله که نمی‌شه... مثل موضوع انشا می‌مونه هر کسی از یک بعدی به قضیه نگاه می‌کنه. سعی کن یک پاراگراف بنویسی. مساله نو کلمات و جملات نیست. مساله محتواست.

*تلاش کن نترس زندگیت زیر و رو بشه،ازکجا معلوم^شاید زیر زندگیت بهتر از روش باشه

*تاهزارسال دیگه هم به خوشبختی فکر کنی کاری از پیش نمیره تکون بخور حرکت کن

ترس از شکست است که به ما دستور توقف میدهد حتی گاهی ما را به عقب برمیگرداند و این ترس از نافرجامی درست زمانی که باید ایستاد وجنگید مارا علیل وناتوان میکند نیروی بازوانمان را گرفته و تمام وجومان را تسخیر میکند دزرست زمانی که چند قدمی تا پیروزی نمانده .قدمهایی که هرچند کم اما سنگین هستند ،استقامت میخواهند وتحمل فشار .هر قدم را که میگذاری نیرویی تازه میگیری واین همان امید است که تورا پیش میراند 

شعر که نیست ادبیاتی هم نیست قبلا شنیده بودم.خواهش میکنم😊

نمی‌دونم والا!! من وقتی می‌خوام چیزی بنویسم یک موضوع اصلی ندارم که دورش حاشیه برم. همش رو می‌خوام بگم. تک تک جملات حرف دارند. به نظرم اگر به محتوا فکر کنی و جملات و حرف‌های بیشتری به ذهنت برسه می‌تونی یک متن خوب بنویسی. این راهنمایی هست که من می‌تونم بکنم.