معیارهای تشخیص DSM-5 برای اختلال اوتیسم: فرد بطور دایم و در موقعیتهای مختلف، در ارتباطات اجتماعی و تعامل اجتماعی مشکل دارد. نقص در تعامل اجتماعی – هیجانیِ متقابل، یک پیوستار است که از نزدیک شدن به دیگران به صورت غیر عادی و عدم مصاحبت نوبتی شروع میشود، از علاقه اندک به اشتراک گذاشتن علایق، هیجانها و عواطف خود و واکنش نه چندان زیاد و مناسب به علایق، هیجانها و عواطف دیگران عبور میکند و به بیاعتنایی کامل به تعامل اجتماعی و پیشقدم شدن در آن خاتمه مییابد. فرد در رفتارهای ارتباطی غیر کلامی که برای تعامل اجتماعی ضرورت دارند نقص دارد. نقص در رفتارهای ارتباطی غیر کلامی یک پیوستار است که از ضعف فرد در ادغام روشهای ارتباطی کلامی و غیر کلامی شروع میشود، از ناهنجاری در تماس چشمی و زبان بدن، یا نقص درک روشهای غیر کلامی و استفاده از آنها عبور میکند و به فقدان کامل حالات هیجانی صورت یا ژستهای بدنی خاتمه مییابد.