اصلا حوصله زندگی کردنو ندارم دیگه .نمی فهمم اینا که حالشون خوبه دارن از چی لذت می برن.اصلا تمرکز کار کردن ندارم .از چیزیی لذت ننی برم .ارزویی ندارم. مدام گریه می کنم توضیحی ام واسه گریه کردنم ندارم .دیگه از چیزهایی که قبل لذت می بردم نمیبرم .خواب شبم بهم ریخته است دیر خوابم می بره .از بیرون رفتن بدم میاد .مدام به خودکشی فک می کنم .
فقط قرصای تقویتی و تو غذاهات پروتیین و اب بخور هر وقت خوابت گرفت ب رختخواب برو یک ساعت قبلش تلویزیون وگوشی اینا تعطیل پیاده روی کن ، اونهاییکه شما متعجبی از لذتشون اونها هم از حال شما متعجب میشن حیفه ادم زنده باشه و زندگی نکنه ی روزی دلت برای اون قلب ومعده و کلیه ودستوپای سالمی ک داشتی ومیخواستی خودت ازبین ببریش میسوزه وارزوی برگشتن زمانو میکنی امیدوارم البته خودت ب خودت کمک کنی وب اون نقطه نرسی