بارداری و تهوع

شیدااااااااا

عضویت: 1397/01/21

تعداد پست: 12030

دمیترون

هرچقدر صبورتر میشوی ،دنیا پرروتر میشود😕

1398/02/04

|

11:23

0 نفر لایک کرده اند ...

mahlaa7474

عضویت: 1397/11/13

تعداد پست: 12544

عزیزم روز موعد پریودت علائمت چی بود؟

کی بیبی زدی

دخترم تمام دنیای منی⁦❤️⁩⁦❤️⁩

1398/02/04

|

11:24

0 نفر لایک کرده اند ...

nhd

عضویت: 1397/04/24

تعداد پست: 3373

نزار معدت خالی بمونه ترد و چوب شور بزار کنار دستت بخور یه تیکه زنجبیل بردار آب جوش بریز روش بخور و در نهایت قرص دمیترون

1398/02/04

|

11:27

0 نفر لایک کرده اند ...

marimah76

عضویت: 1397/04/26

تعداد پست: 2437

ساقه طلایی و ترد بخور

منم از بوی یخچال و گوشت عقم میاد

صبحا اصلا سمت یخچال نمیرم

1398/02/04

|

11:27

0 نفر لایک کرده اند ...

shiimaaaa

عضویت: 1397/05/08

تعداد پست: 2038

ساقه طلایی و ترد بخور منم از بوی یخچال و گوشت عقم میاد صبحا اصلا سمت یخچال نمیرم

وای منم سر بارداری اولم اینجوری بودم از بوی یخچال حالم بد میشد تا 9ماه اینجوری بودم

فرزندم،دلبندم، عزیزتر از جانم از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم... امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آغوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم... شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزها دارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...! این روزها فهمیدم باید از تک تک لحظه هایم لذت ببرم

1398/02/04

|

11:30

0 نفر لایک کرده اند ...

marimah76

عضویت: 1397/04/26

تعداد پست: 2437

وای منم سر بارداری اولم اینجوری بودم از بوی یخچال حالم بد میشد تا 9ماه اینجوری بودم

کاشکی واس من نمونه تا نه ماه وانیلم گذاشتم تو یخچال ولی بوش حالمو بد میکنه باز

1398/02/04

|

11:34

0 نفر لایک کرده اند ...

shiimaaaa

عضویت: 1397/05/08

تعداد پست: 2038

کاشکی واس من نمونه تا نه ماه وانیلم گذاشتم تو یخچال ولی بوش حالمو بد میکنه باز

اصلا نمیره شوهرم در یخچال که باز میکرد من باهاش دعوام میشد میگفت بخدا بو نمیده ولی واسه من بو میداد بعد زایمان اولین کاری کردم اومدم خونه در یخچال باز کردم بوش کم کم رفت

فرزندم،دلبندم، عزیزتر از جانم از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم... امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آغوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم... شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزها دارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...! این روزها فهمیدم باید از تک تک لحظه هایم لذت ببرم

1398/02/04

|

11:37

1 نفر لایک کرده اند ...