برای مثال مرحوم آیت الله بهاء الدینی سفارش می کردند برای خواندن حدیث کساء چند نفر، پس از نماز مغرب و عشاء دور هم جمع شوند و ۱۴ هزار صلوات بفرستند و حدیث کساء را بخوانند و حاضران در جلسه را اطعام کنند.
محمد جواد یزدی شیبانی نیز در مقدمۀ کتاب خود می نویسد: چون ذکر حدیث کساء جهت رفع بلیات و قضای حاجات منویات و فیوضات از جملۀ مجربات است و تمام این آثار به برکت واسطه ها ی الهی برای جلسات حدیث کساء وجود دارد ، سزاوار است که افرد علاقه مند به شرکت در جلسات حدیث کساء به نحوی در این مجالس شرکت کنندکه گویا آن بزرگواران در جلسه حاضر و ناظر می بینند» (یزدی شیبایی، محمد جواد، تذکر المصائب ص ۱ .» )
رو به قبله نشتن و مؤدب به آداب اسلامی بودن و ... از آدابی است که جناب شیبانی برشمرده است. از دیگر آداب جلسات حدیث کساء ، سفارش آیت الله سید علی قاضی به سوزاندن چوب عود در جلسۀ حدیث کساء است.
