حالا همسر من وقتی خانواده منو می بینه همش در حال ایراد گرفتن و غر زدنه. تو خونه هستیم سر تا پامو می بوسه ها. بهش هم میگم میگه شوخی میکنم مامانت بابات بخندن خوشحال بشن. در صورتیکه مامان بابای من همه حرفاش رو جدی میگیرن فکر میکنن همیشه در حال جنگ و دعواییم غصه میخورن
این اصلا مدل خیلی پیشرفته شه. نمی دونم چه جوری توضیح بدم. مثل قدیمها که بود یه نوکرهایی بودن تو خونه ارباب. که حضور داشته باشم ولی حضورم نامحسوس باشه. زیاد تو دید نباشم.بلند حرف نزنم. توجه هیچ کس رو به خودم جلب نکنم. بدبین و پارنویید هم نیست. هیچ نوع تعصبی هم نداره. فقط می خواد مثل یه سایه ی کمرنگ باشم در حضور خانواده ش
خودت توی مهمونی اقوامت هواشو داری؟
نه این جلوی خانوده ی خودم صد برابر مهربون تر و عاشق پیشه تر رفتار می کنه.چند وقت پیش می گفت افتخار می کنم پیش خانواده ت ت رو سر بلند کرده م. گفتم عوضش ده برابر منو پیش خانواده ت تحقیر و خورد کردی. ناراحت شد و انکار کرد و گردن نگرفت.
اصلا نمی تونم کاملا از ته قلب دوستش داشته باشم همیشه انگار یه کدورت ازش ته قلبم هست. تا می خوام یه موردو فراموش کنم مورد بعدی رخ می ده.
به معنای واقعی خانوادشونو میبینن رم میکنن
می دونی عزیزم به خدا مشکل من توجه خاص نیست. طوری رفتار می کنه انکار منو نمی بینه. البته جو خانواده ش فوق العاده مردسالار هست. ولی با این حال باباش به مامانش خیلی توجه می کنه. خواهرا و داماداش همش چیک تو جیکن و لاو می ترکونن.
امشب بهش گفتم تو می خوای خودت رو توی جمع ثابت کنی و بگی من زن ذلیل نیستم.با من بدرفتاری می کنی تا خودت رو ثابت کنی. سکوت کرد و قیافه ی حق به جانب گرفت. حالا هم اونه که سرد و طلبکاره بامن.
همسر من کاملا برعکسه تو نونه همش سرگرم گوشیه یا خوابه
ولی وقتی خونه مادر شوهرم هستیم معذرت میخوام دستشویی میخواد بره بهم میگه بخواد ده دقیقه بیرون بره حتما حتما بهم اطلاع میده و ده بار میپرسم عزیزم چیزی لازم نداری
همش میگه بیا پیش من بشین
باهام پچ پچ میکنه
میره اتاق صدام میکنه
خودم میرم اتاق یا سر ظرفشویی چیزی میشورم دنبالم میاد
ولی من اینجوری راحت نیستم
فقط هم بین فامیلی خودش اینجوریه
خونه پدرم
انگار موش و گربه ایم 😁😁😁😂😂😂
سعی کردم منم تو جمع خانواده ش بهش بی محلی کنم و با بقیه بخندم و خوش باشم. ولی کافیه یه ذره صدای خنده م بلند بشه یا یه ذره از نظرش زیادی توی جمع بیام و برم و از جام بلند شم که بچه رو تر و خشک کنم. فورا با یه اخم بهم اشاره می ده که بشین یا یواش تر.می گم می خواد تو خانواده ش حضور سایه وار داشته باشم. جالبه قبول هم نمی کنه من کلا نرم خونه شون. می گه باید بیای ولی اینجوری...
چرا بعضی خانواده ها پسرهاشون رو این جوری تربیت می کنن؟ واقعا چی گیرشون میاد اگر عروس و پسر بد باشن با هم؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
