دردِ بی درمون💔کمک میخوام ازتون

آره همه کار کردیم واسه این زندگی و رابطه.روانشناس شاید بیشتر از ۳جا رفته باشه

خلاصه از رو بی کسی با اینا دوست شده بود.رفتم یبار موندم خونه مامانم(باکلی التماس ب بابام).دیدم اینا هی میرن و میان خونه مامانم عین کاروان سرا.حتی مَرده ب بهونه ابجی گفتن شوخیای دستی میکرد با مامانم،مامانم هی سرخ و سفید میشد.من انقدررر حالم بدشد که زدم زیرگریه گفتم مامان تواینجا لا به لای اینا چیکارمیکنی یه نگاه ب خودت بنداز!!!قران از دست تو نمیوفتاد!!! این چ وضعیه؟؟؟ انقدر مامانم گریه کرد که حالش بدشد.گف از بی کسیه مبینا زده به سرم نمیدونم چیکارمیکنم چیکارنمیکنم.هرکیم میبینه میگه اینا کین اصن ب تو نمیخورن

اونام در کل ادمای خوبی بودن.ینی داشتن به سبک خودشون زندگی میکردن و ازنظرخودشون درست بودن.ولی باما دنیا دنیا فرق داشتن.بابای من این ادمارو دید و خورد تو ذوقش(حتی از نظر ظاهرم افتضاح بودن)بااین حال التماسشون کرد که زنمو راضی کنین برگرده.اونام نتونسن کاری کنن چون مامانم دیوونه شده بود!!!! اسم بابام میومد جیغ میکشید.حتی اسمشم عوض کرده!! در این حد با گذشتش خدافظی کرده

چندماه التماسای بابام ادامه داشت و ۲۵کیلولاغرشدازغصه.(تواین یکسال یه زنه خیلی خوشگلم صیغه کرده بود اینم بگم بهتون.ولی رابطه جنسی نمیتونس داشته باهاش میگف چندشم میشه از بقیه زنا.بیشترحمایت مالی میکرد.ولی تا میتونس پیش این زنه از مامانم بد میگف.(اس ام اساشونو یواشکی میخوندم).انقدرمن التماس مامانم کردم.بخاطرایناهرشب گریه میکردم.افسردگی گرفتم.در به در با این سن کمم دنبالشون بودم ولی فایده نداشت.انقدر ترسیده بودم ک شبا میرفتم بالاسربابام میشستم مطمئن شم نفس میکشه.دیوونه شده بودم

اجازه نداشتیم تاوقتی خونه مامانم انقد ازمون دوره بریم پیشش.اون میومد خونه داییم،مام میرفتیم میدیدیمش

هستید؟

درسته.ولی پیش دوست قدیمیش رفته بود.دکترای روانشناسی داشت‌منم تو دانشگاه دارم روانشناسی میخونم ولی از دست اینا فقط میگم خدایا خودت بیا درستش کن دیگه

چندماه گذشت وهرروز بابام حرفای تکراری میزد.عین ضبط تکرارمیشد.همش میگف:مگه من دزد بودم قاتل بودم معتاد بودم ک رفت.ایشالازندگی خواهرِ ج.ن.د.ش اتیش بگیره برادرِ فلان فلان شدش طلاق بگیره.زنشو من.....حرفای رکیک.همه اینا بخداقسم هرشب تکرار میشد.چندباربامن و داداشم بحثش شد.ینی ماپریدیم بهش ک خودت کردی بس کن..ولی زیربار نمیرف.دیگه دیدمامانم مث قدیم ساده نیس عاشق نیس نمیااااد.بستش ب تهمت.ب همه فامیل گف زنم رفته ج.ن.د.ه شده.تو خونش مرد رفت وامد داره(همون مَرده رد میگف.زنه دوسته مامانم).

ازینابگذریم.من بانامزدم ۳سال دوست بودیم وبقدری عاشق هم بودیم که همه فهمیدن و علنی شد..وقتی دوست بودیم من جلو خیلیا وایسادم ک اینو میخوام.با مامانمم چنبار دعوام شد(مث خیلی از مادر دخترا.طبیعی بود!)حرف مامانمم این بود که اگه بابات بفهمه دوست پسرداری شر میشه.که البته همینم شد...حالا یبار مامانم ازشدت حال خرابی و اعصاب برگشت تودعواها گف من بخاطر کی برگردم بخاطر مبینایی ک بامن دعوا کرد سر پسره(بعدش هزاربار گف ببخشید بخدا شماها دنیای منید من از فشار عصبی فقط میخواسم یچیز بگم ک دس از سرم برداره).حالا بابام میره میاد میگه تو زندگی منو بهم زدی