عزیزم شرمنده من الان نتمو وصل کردم پیاماتو دیدم
هر وقت دلت از کاراش پر بود بیا همینجا تاپیک بزن درددل کن
این آدما سنشون بالاس دگ تغییر نمیکنن خوب یا بد باید باهاشون کار بیایم ب خاطر همسرمون
من هر وقت از این کارای مادرشوهم ک خیلی شبیه مادرشوهر شماس ناراحت نیشم فقط سعی میکنم خوبیاشو ب یاد بیارم و خودمو راصی کنم ک بهم برنخوره
انشالله ک اخلاق بدشونو ترک کنن❤❤
چی بگم واقعا.من ترجیح میدم روابطش با دومادش خوب باشه تا بره پیش دخترش زندگی کنه و وبال گردن من نشه.ولی با این اخلاقش شوهر من که پسرشه ازش گریزونه چه برسه داماد.شوهرم کلا هیچی بهش نمیگه.ولی زیادم جلو من زیر بار بد مادرش نمیره.اما گاهی که من خیلی حال روحیم داغونه اعتراف میکنه مادرش بد کرده.
اره امیدوارم.منم با این امید که خدا میبینه و این واسه من یه امتحانه تحمل میکنم.ولی گاهی وقت ها هم واقعا میبرم.حتی دیگه همسرمم برام مهم نیست چون یادم میاد اوایل ازدواج چقدر به خاطر مادرش دل منو میشکوند و طرفداری میکرد و حرف میزد.گرچه الان هم منو شناخته هم اونو.ولی بازم کینه دارم از حرفاش.نمیتونم فراموش کنم.
مردا نقطه ضعفشون مادرشونه خیلی خیلی بی چون و چرا طرفداری میکنن ازشون
بسپر ب خدا مادرشوهرت خودش نتیجه کاراشو میبینه و بالاخره یه موقعی میفهمه رفتارش درست نیست ولی میفهممت اون لحظه ای ک گیر میدن فلان چیز مال تو ولی تو اصلا دلت نمیخواد قبول کنی چ حس بدیه مخصوصا وقتیشوهرتم سکوت کنه و یا تایید کنه
تو این موقعیت زیاد بودم😥
ی لباس کهنه ک داری بده بهش
نمیخادم بشوریش
بگو مادر جون فک کنم این بهت بیاد
مثلا روسری
شاید فهمید کارش بده
استارترخواهش میکنم موقع تولد یامراسمی چیزی کادوهاشو بهش پس بده توام توروخدا نزار تحقیررررت کنن
چی بگم.امیدوارم کارایی که با من میکنه سرش بیاد.خیلی حرف های دیگه هم هست.ولی خودم و اروم میکنم.بهترین انتقام ازش اینه که خودش تنها بمونه.مثل جوجه تیغیه نمیشه بهش نزدیک شد.از طرفی چون شوهرشم فوت شده و دخترشم شهرستانه دلم به حالش میسوخت.ولی اون خیلی بدجنس بود در حق من.دست پختم و مسخره میکنه.به فامیلام میگه دیونه.به پدر و مادرم تهمت میزنه.به همه یه عیبی میچسبونه.لذت میبره.خودش میگه لذت میبرم از خودم تعریف بدم.ادم باید از خودش تعریف بده.همچین منطقی داره.بلانسبت فرهنگی هم بوده.ولی کاملا تازه به دوران رسیده و نو کیسه اس.همسرم اخلاقای پدرش و داره.پدرش میگن مرد خوبی بوده
اره .اخرش مادرو خواهرشون یه چیز دیگه اس.شوهر من که از عذاب وجدان تنهایی مادرش خودش و کشته بود.حالا مادرش اصلا تو خونه نیست.مارکوپولوعه.سفر هاش از وزیر خارجه هم بیشتره.بعد به شوهرم میگم بریم مهمونی.میگه چجوری دلت میاد مادر و خواهر من تو خونه باشن ما بریم مهمونی.اصلا هیچ جا نمیریم یا همه با هم میریم.که منو مجبور کرد خانوادشم ببرم خونه فامیلام.الان که بهش میگم میگه اره عذاب وجدان الکی داشتم.بلد نبودم. چی بگم.روح منو که حسابی داغون کرد با کاراش
مثلا اینه که اصلا به نظرش کار بدی نیست.جهاز دخترشم دست دو بود.مثلا کلی لباس دست دوم خودش و داد به من.بعد یه روز اومد گفت بده تا دخترم بپوشه.منم دادم فک کردم قرض میخواد.بعد گفت دیگه نمیتونم بدمش بهت چون تو تن دخترم میبیننش نمیشه.حالا من کلی منتم گذاشته بود سرم بابت اینا.مثلا میگه فلان ظرف و بده میخوام بدم واسه جهاز دخترم.هر چی داده رو کم کم پس میگیره.براش زشت نیست.حتی کادوهای دامادش هم از وسایل شوهر من اومد بعضیاش و داد.کادو کرد داد به داماد
