اصلا مهاجرت رو درک نمیکنم
من از شهری ک خانواده ام هستن ۱۵۰ کیلومتر فاصله گرفتم، اومدم کنار یه عده فامیل دیگه ک از گوشت و خون هم هستیم،بچه و زندگی و..
اونوقت غربت و دوری داره نابودم میکنه،منی ک هیچچچچ وابستگی ای ب خانواده ام نداشتم الان از دوری شون بعضی وقتا یکی گلومو فشار میده
تصور اینکه برم اون سررررر دنیا اونم مثل خیلیا ک راه برگشتهم برای خودم نگذارم برام دردناکه حتی
همه چیز ازادی و نداشتن روسری!! و امکانات تفریحی رفاهی نیست...خانواده همه کس و کار ادم هست وقتی نباشن دنیا نباشه اصا