هرکی دستورالعمل های دکترهای طب سنتی رواجرامیکنه بیاد

آب یکی از نوشیدنی هایی است که انسان در طول روز چند وعده نیاز به استفاده از آن دارد پس باید به آبی که می نوشیم خوب دقت کنیم و از سلامت آن اطمینان حاصل نماییم.بر اساس تحقیق انجام یافته مواد اصلی تشکیل دهنده کره زمین و بدن انسان آب، روغن و نمک می باشد که مهم ترین آنها آب است و خداوند پنجاه بار در قرآن از آن به اشکال مختلف یاد کرده است.

آب موهبتی است که حق تعالی آنرا مستقیماً به صورت باران و برف به ما ارزانی داشته و بر سر ما می ریزد ولی نمک و روغن را ما باید در طبیعت به دنبال آن بگردیم و تهیه نماییم، این امر نشان از اهمیت آب دارد.

اماسوالی که مطرح هست این است که آب سالم و خوب چه آبی است؟
در جواب باید گفت آب سالم همان آبی است که خداوند خودش در مرحله اول به ما هدیه داده است یعنی آب باران و برف و هر آبی که خصوصیات این آب را بیشتر داشته باشد. (حج/63: الم تر ان الله انزل من السماء ماء - فرقان/45: انزلنا من السماء ماء طهورا )
متاسفانه نزدیک به صد در صد آب شرب در اختیار هم وطنان عزیز ما آلودگی شیمیایی دارد و اگر آب تعداد اندکی از مناطق دور افتاده هنوز به آلودگی شیمیایی دچار نشده است به علت آن است که تاکنون دست بهداشتی ما این مناطق دور افتاده را به اسم بهداشت به مواد شیمیایی آلوده نکرده است.
امروزه به بهانه میکروب کشی به آب مواد شیمیایی اضافه می کنند که متاسفانه با جوشاندن هم مواد شیمیایی اضافه شده به آب همچون کلر از بین نمی روند و برای سلامتی انسان بسیار مضر می باشند. ما باید ان شاء الله در جمهوری اسلامی ایران به سمتی حرکت کنیم که برای میکروب زدایی آب شرب مصرفی از طرق دیگری بجای افزودن مواد شیمیایی، استفاده نماییم و محققان ما در این زمینه دولت محترم را یاری نمایند.
پس آبی مورد تایید است که نه آلودگی میکروبی داشته باشد و نه آلودگی شیمیایی، بنابراین پس از آب باران و برف می توان آب چشمه، چاه یا رودخانه ای را استفاده کرد که عاری از آلودگیهای شیمیایی باشند و زندگی صنعتی باعث آلودگی شیمیایی آن نشده باشد و برای از بین بردن آلودگی میکروبی آن آبها نیز حتماً باید آنها را جوشاند.
در شمال کشور وجود شالیزارهای برنج که به کودهای شیمیایی فراوانی آلوده هستند، باعث آلودگی آبهای زیر زمینی، همچون آب چاه ها شده است لذا مردم در این مناطق باید از آب باران پس از جوشاندن استفاده نمایند.
جوشاندن آب ضمن این که آنها را به آب سبک که مورد سفارش آقا امام رضا ع می باشد، تبدیل می کند، باعث از بین رفتن میکروب های داخل آب می گردد، به خصوص اگر برای این کار از ظروف مسی یا برنجی استفاده گردد.


و اما نکته ای در خصوص آب های معدنی که به صورت کارخانه ای بسته بندی می شوند :
آب های معدنی کارخانه ای، با توجه به این که مدت زمان طولانی از بسته بندی تا مصرف را سپری می کنند و شرایط و دمای نگهداری آب در این مدت مشخص نمی باشد به هیچ وجه مورد تایید نیست، به طور مثال هوای گرم در حین حمل یا در محل نگهداری، باعث واکنش شیمیایی ظروف پلاستیکی خواهد شد.
ضمناً از آنجایی که نگهداری بلند مدت آب در حجم کمتر از آب کر، باعث آلودگی آب می گردد و حجم بطری پلاستیکی آب معدنی از آب کر کمتر است، انتظار می رود آب معدنی در بطری دچار تغییر و آلودگی گردد، ولی با گذشت زمان تغییری نمی کنند که این نشان می دهد به این آب مواد شیمیایی اضافه شده است تا از تغییر آب تا زمان انقضای درج شده در روی بطری جلوگیری گردد که خود باعث آلودگی آب شده است.
همچنین بر اساس تحقیق محققان آمریکایی در مقاله ارائه شده در رابطه با آب معدنی های بسته بندی شده، نشان داده شده است که بیش از صد ترکیب شیمیایی در حین تولید و همچنین در مدت زمان نگهداری آن در بطری پلاستیکی به داخل آب وارد می شود.


طریقه نوشیدن آب:
در روایاتی آمده است که بهتر است آب را در روز به صورت ایستاده میل کنیم و در شب به صورت نشسته.
باید توجه داشت که آب آشامیدنی ما نباید خیلی سرد باشد زیرا دمای معده ما بالا ست و با خوردن آبی بسیار سرد دمای معده ناگهان تغییر می کند و پس از مدتی معده بیمار شده و آسیب جدی برای معده به وجود می آید.
بهتر است آب جرعه جرعه خورده شود و حتی توصیه شده آب هم مزه مزه شود و هنگام نوشیدن آب به آن نگاه کنیم.

سرطان بر اثر تقسیم و رشد بی رویه سلول های بدن به وجود می آید و دیگر سلول های سالم بافت را از بین می برد. علت آن هنوز برای محققان و پزشکان مشخص نیست، شاید علت آن عوامل ژنتیکی یا عوامل بیرونی مانند ویروس ها و مواد سرطان زا باشد.
شناخت مواد سرطان زا و اجتناب از استفاده و در معرض قرار گرفتن آنها از فاکتورهای مهم در پیشگیری از ابتلا به انواع آن محسوب می شود.




در آخرین تحقیقات انجام شده دانشمندان با بررسی های دقیق محصولات شوینده و پرکاربرد خانگی دریافتند بسیاری از دهانشویه ها، دئودورانت ها و برخی موادغذایی از فاکتورهای مؤثر در سرطانی شدن سلول های بدن هستند.
شیرین کننده های مصنوعی
تحقیقات آزمایشگاهی نشان می دهد، شیرین کننده های مصنوعی مانند (سایکلامیت) خطر سرطان را افزایش می دهند.
برای حل این مشکل �ساخارین� در موادغذایی به جای شیرین کننده های مصنوعی به کار برده شد، تحقیقات جدید انجام شده در خصوص عملکرد �ساخارین� در بدن نشان داد تمام محصولات حاوی ساخارین نیز سبب سرطانی شدن سلول ها می شوند.
دهانشویه ها
دانشمندان در آخرین تحقیقات خود دریافتند دهانشویه های حاوی اتانول احتمال ابتلا به سرطان دهان را افزایش می دهد.
آنها بر این باورند که اتانول بافت های دهانی را در برابر مواد سرطان زا مانند سیگار، آسیب پذیر می کنند.
دانشمندان معتقدند استفاده از دهانشویه ها بهتر است چند روز در میان به صورت غرغره کردن باشد و از خوردن آن خودداری شود.
افراد سیگاری و افرادی که سابقه سرطان دهان در خانواده آنها وجود داشته و یا ریسک فاکتورهای دیگر ابتلا به سرطان را دارند بهتر است از انواع دهانشویه های بدون اتانول استفاده کنند.
استاتین
استاتین نوعی داروی کاهنده کلسترول و فشارخون است. دانشمندان طی تحقیقاتی که روی 170 هزار نفر انجام شد، دریافتند افرادی که از داروهای حاوی استاتین در مقادیر بالا استفاده کردند، ریسک فاکتورهای ابتلا به انواع سرطان مانند سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات در آنها افزایش پیدا کرده است.
تلفن همراه
محققان معتقدند استفاده بیش از حد از تلفن همراه به سبب امواج مضری که از آنها ساطع می شود بر مغز و بافت آن تأثیر گذاشته و سبب ایجاد سلول های سرطانی می شوند.
ضدعرق ها
محققان می گویند آلومینیوم موجود در ضدعرق ها و دئودورانت ها که �پارابن� نامیده می شود مانند هورمون استروژن عمل کرده و استفاده بیش از حد آن خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان افزایش می دهد. دانشمندان در نمونه های بافت های سرطانی ماده�پارابن� را یافته اند و این مسئله نشان می دهد افراد بسیاری که 99 درصد جمعیت جامعه را تشکیل می دهند در معرض مواد حاوی �پارابن� مانند مواد آرایشی بهداشتی گوناگون و موادغذایی قرار دارند.
رنگ مو
دانشمندان با آزمایشاتی که روی افرادی که از رنگ مو استفاده می کنند دریافتند استفاده مکرر از رنگ موها افراد را در معرض ابتلا به سرطان قرار می دهد.
این پژوهش ها نشان داد، افرادی که به طور مکرر از رنگ مو استفاده می کنند بیشتر در معرض مواد شیمیایی مضر آن قرار می گیرند و به همان میزان خطرات ابتلا به انواع سرطان در آنها افزایش می یابد.

منبع خبر: روزنامه کیهان

آیا می دانید که برخی می خواهند هرآنچه که ما داریم، برود و جای آن فضولات بیاید!

باید از افرادی که از چای حمایت می کنند و در برابر آگاه سازی ما واکنش نشان می دهند، بخواهیم قبل از اینکه حمایت از چای بکنند، چرا حمایت از مظلومی به مانند قهوه نمی کنند؟ شما چرا از خودتان سوال نمی کنید، که آیا در قهوه خانه های ما چای می فروختند؟ چه شد آن قهوه ها؟ آیا این قهوه های خارجی، همان قهوه ها هستند؟ یک نفر برای دکتر روازاده توضیح بدهد.


آیا از ده ها رقم چایی که ما داشته ایم، مانند چای بادرنجبویه، چای نسترن، چای کوهی، ریوند چینی، چای دارچین و معجون چای ها و از این قبیل چای ها که ما داشته ایم، آیا در همین زمانها که اینقدر اصرار به این یک قلم چای شده است، نمی شد یک قلم دیگر از این چای ها در کنارش باشد که دراین چند هزار سال بوده است. آیا حضرت علی (ع) چای بادرنجبویه می خوردند یا نه؟ پس چرا از این چای سخن به میان نمی آید. آیا علما در خصوص این چایی الان حرفی می زنند؟ اصلاً علما این چایی را می شناسند؟ و چون نمی شناسند، پس حضرت علی (ع) اشتباه می کرده!
یک مورد دیگر مرغ ماشینی است که شما حتماً می دانید که انگلیسی ها آورده اند و قابل تکذیب نیست. مرغ ماشینی هم مانند چای است که جای دم نوشهای ما آمده است. همه چای ها بروند، قهوه هم برود و فقط یک چای شیمیایی بیاید و ما از آن دفاع کنیم. اشکال ندارد این هم باشد ولی بقیه چه شده اند!
مرغ ماشینی هم باشد ولی بقیه طیور چه شده اند؟ خروس و مرغ های رسمی چه شده اند؟ اردک چه شد؟ غاز چه شد؟ بوقلمون چه شد؟ کبوتر چه شد؟ گنجشک چه شد؟ کبک چه شد؟ بلدرچین سنتی چه شد؟ همه اینها چه شده اند؟
هنوز محل پخت و مطبخ خانه را تحت عنوان آشپزخانه می شناسیم و این نشان از پخت انواع آش ها به عنوان غذای اصلی سفره های قدیم ما ایرانیان بوده است که این محل نیز به این نام شهرت گرفته است ولی اکنون از این همه انواع آش، دیگر خبری نیست و آش ها جای خود را به غذاهای سرخ کردنی و بدتر از آن فست فودها و کنسروها داده اند، البته در برخی از خانه ها نیز پخت غذا کلاً به فراموشی سپرده شده است و تهیه غذا از رستورانها و آشپزخانه های بیرونی به فرهنگ و عادت روزانه افراد درآمده است.
پس مقداری حواستان را جمع کنید، آن کسانی که چای را آورده اند، همان کسانی هستند که چای ها را بردند، قهوه را بردند. آن کسانی که مرغ ماشینی را آورند، همه مرغان و پرندگان خوراکی را بردند. آن کسانی که رب گوجه فرنگی را آورند، 20 رقم رب های خانگی ما را بردند، پس نشان می دهد اینها همه به یک شکل عمل می کنند. باید هرآنچه که ما داریم، برود و جای آن فضولات بیاید.

بخور نخورهای طب سنتی


توصیه ها و هشدارهای دکتر مهرداد کریمی متخصص طب سنتی

خانم یا آقای کریمی در پیامکی از �سلامت� خواسته درباره تداخل مواد غذایی مانند �آبلیمو و ماست� و �سیر و پیاز� مطلبی بنویسیم...

شما می‌دانید قدیمی‌ها چرا می‌گفتند نباید غذاهایی مثل خربزه و عسل یا ماست و ماهی را با هم خورد و آیا مصرف این مواد واقعا می‌تواند مشکل‌ساز شود؟ دکتر مهرداد کریمی، متخصص طب سنتی، به این پرسش‌ها پاسخ داده است.



سلامت: آقای دکتر! از قدیم شنیده‌ایم که می‌گفتند خربزه و عسل با هم نخور که در دلت سنگ می‌شود یا ماست و ماهی بخوری پوستت لک می‌آورد. آیا این گفته‌ها پایه علمی دارند؟

نه، این جملات باورهایی کاملا اشتباه هستند. به‌طور کلی، این موضوع درست است که خوردن هر ماده غذایی که دیرهضم باشد با هر ماده غذایی که سریع‌الهضم است یا دو ماده خوراکی طبیعت سرد می‌تواند در درازمدت (در صورتی که به‌طور مکرر و عادتی به مصرف برسند) مساله‌ساز شود اما بیان این مساله که خوردن آنها باعث می‌شود در دل سنگ شوند یا حتما برص یا لک می‌آورند، درست نیست.

سلامت: پس یعنی قوانین و ممنوعیت‌هایی در طب سنتی در رابطه با مصرف مواد غذایی با هم وجود دارد؟

بله، یکی از ارکان اساسی در طب سنتی تغذیه مناسب است و یکی از بخش‌های تغذیه مربوط به آداب غذا خوردن و آب نوشیدن می‌شود. منظور از آداب این است که چه غذایی را به چه میزان و با چه غذای دیگری مصرف کنیم. در طب سنتی قانون‌هایی وجود دارد که براساس آن باید ترتیب وقت غذا مشخص باشد. منظور از ترتیب وقت غذا این است که چه غذایی را به دنبال چه غذای دیگری می‌توان مصرف کرد تا بدون عارضه باشد. چند نکته اساسی که باید بدانیم این است که فرد باید به‌صورت فیزیولوژیک عمل کند یعنی تا احساس ضعف و گرسنگی نکرده نباید غذا تناول کند. اگر تشنه یا گرسنه بود نباید به یک‌باره میزان زیادی غذا بخورد یا آب بنوشد. یکی دیگر از قوانین در طب سنتی، مساله مزاج است. هر فردی در هر سنی مزاج خاص خود را دارد و فرد هر غذایی که می‌خواهد بخورد باید ملاحظه سنش و فصلی که در آن هست را بکند. اجتناب از خوردن نان گرم و آشامیدن آب سرد بعد از آن، اجتناب از خوردن غذاهای سریع‌الهضم بعد از غذاهای دیرهضم، اجتناب از خوردن همزمان دو غذای گرم یا سرد یا لزج یا غابض یا نفاخ از جمله این قوانین است.

سلامت: لطفا مثال‌های ملموس‌تری بزنید تا متوجه این قوانین شویم.

مثلا خوردن خربزه بعد از گوشت اشتباه است. گوشت غذایی دیرهضم است و نیاز دارد تا در دستگاه گوارش کار بیشتری روی آن انجام شود در حالی که خربزه، غذایی زودهضم است. وقتی این دو خوراکی همزمان یا پشت سر هم مصرف می‌شوند، هضم گوشت دچار مشکل می‌شود. البته خربزه با گوشت فرایندی ایجاد نمی‌کند، بلکه خربزه در دستگاه گوارش سریع‌تر هضم می‌شود در صورتی که گوشت هنوز نیاز به هضم شدن دارد. این تداخل بر دستگاه گوارش اثر منفی می‌گذارد و در صورت تکرار در درازمدت فرد را دچار عارضه می‌کند. خوردن سرکه بعد از برنج، خوردن میوه به‌خصوص انگور بعد از کله‌پاچه، خوردن شیر یا فراورده‌های لبنی به عنوان دسر بعد از گوشت و تخم‌مرغ، خوردن حلیم یا آش بلغور با انار، خوردن عدسی یا ماش با سرکه، خوردن خربزه با عسل، کشمش با عسل،‌ انبه با آب طالبی و ... به همین علت اشتباه است. خوردن همزمان حلیم و کله‌پاچه نیز چون هر دو دیرهضم هستند یا ماست و آبلیمو و ماست و ماهی و حتی ترب چون سرد هستند یا تمبرهندی یا رب‌های ترش و آب انار چون هر دو ترش و قابض هستند یا سیر و پیاز چون نفاخ‌اند یا مصرف همزمان ادویه‌هایی مثل میخک و زنجبیل در غذا چون هر دو گرمند، توصیه نمی‌شود. به‌طورکلی، بر اساس آموزه‌های طب سنتی، استفاده از ادویه‌های ترکیبی درست نیست. مثلا باقالی سرد را باید با گلپر یا حلیم گندم را با دارچین مصرف کرد و قرار نیست اگر غذایی سرد است با آن چند ادویه یا گیاه گرم مصرف شود. مصرف آب گرم با غذای شور یا مصرف آب سرد با میوه‌های دارای رطوبت بالا مثل نارنگی یا هندوانه به دلایلی که البته توضیح آن پیچیده است نیز توصیه نمی‌شود.

سلامت: تمام افراد در هر سنی با هر مزاجی باید این قوانین را رعایت کنند؟

بله، البته رعایت این مسایل با پیش‌فرض سالم بودن فرد است. ممکن است به افراد بیمار یا در شرایط خاص به بعضی افراد به صورت دریافت دارو، مصرف برخی ممنوعیت‌ها، بعد از غذا توصیه شود. مثلا افرادی که گیاه‌خوارند چون سبزی‌ها اکثرا سرد و تر هستند و مصرف آنها باعث افزایش رطوبت در بدن می‌شود به عنوان ادویه‌ برایشان استفاده از آنقوزه توصیه می‌شود چون گرمی زیاد این ادویه، رطوبت گیاهان و آسیب و عوارض مصرف آنها را کمتر می‌کند.

سلامت: آیا مصرف غذاهای ممنوع پشت هم یا همزمان در همان لحظه مشکل‌آفرین است یا در اثر تکرار عوارض بروز می‌کنند؟

در برخی از موارد عوارض را همان لحظه می‌بینیم مثل خوردن انگور بعد از کله‌پاچه اما به طور کلی، در افراد مستعد، عادت به مصرف این مواد در درازمدت باعث بروز بیماری می‌شود. مثلا فردی را در نظر بگیرید که عادت دارد شام دیر می‌خورد، در وعده شام گوشت می‌خورد و قبل از خواب هم شیر یا ماست مصرف می‌کند یا مثلا فردی که عادت دارد همراه برنج، ترشی می‌خورد، تکرار این آموزه‌های غلط در افراد مستعد از نظر مزاج و در شرایط خاص است که آسیب‌رسان می‌شود.

سلامت: آیا در اثر مصرف این ممنوعه‌ها فرد دچار بیماری‌های مشخصی می‌شود؟

خیر، گاهی می‌شنویم که مصرف ماست و ماهی و ترشی به ویژه در کودکی برص می‌آورد. این موضوع اصلا درست نیست. مصرف همزمان چند ماده غذایی سرد، اخلاط سرد و خلط سودا ایجاد می‌کند. از طرفی، یکی از مکانیسم‌های برص در طب سنتی نیز ایجاد آن به واسطه خلط سوداست اما اینگونه نیست که حتما به دلیل مصرف همزمان غذاهای سرد، فرد برص بگیرد. این مواد به هر حال دستگاه گوارش را دچار اختلال می‌کنند و بسیاری بیماری‌ها از همین‌جا نشأت می‌گیرند.

برای پختن غذا چه روغنی مصرف کنیم؟

دکتر غلامرضا بهرامی، متخصص فارماکولوژی و استاد دانشگاه و عضو مرکز تحقیقات بیولوژی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه که زمینه اصلی کار او روغن و چربی است، گفت: روغن زیتون در صورت امکان تهیه، بهترین روغن است. روغن زیتون برای پخت و پز و سرخ کردن، بهترین روغن بوده و به ویژه "نوع تصفیه نشده" آن نسبت به روغن تصفیه شده، بسیار ارجح است.

او در عین حال با اشاره به سرخ کردن های عمیق مانند غوطه ور کردن سیب زمینی در روغن و احیاناً چند مرتبه در آن سرخ کردن گفت: روغن کلزا برای یک بار نیز پاسخگوی این سرخ کردن نیست، چرا که میزان لینولنیک اسید آن بالا بوده و از آنجا که ناپایدار است، چندان در برابر سرخ کردن مقاوم نیست. او روغن قابل استفاده بعدی را جهت توصیه روغن کنجد عنوان کرد و گفت: روغن کنجد نیز هم به لحاظ فرمول و هم مواد جزئی موجود در آن بسیار مناسب و خوب است، اما این روغن نیز فرآورده گرانی است و در دسترس مردم قرار نمی گیرد. با توجه به این که روغن های جامد هیدروژنه معمولی به هیچ عنوان قابل توصیه نیستند. روغن مایع معمولی به هیچ عنوان برای سرخ کردن مناسب نیست و نیز اغلب روغن های سرخ کردنی موجود در بازار مصرف کشور توانایی بیش از یک بار سرخ کردن را ندارند. ضمن آن که احیاناً ممکن است آنتی اکسیدان های اضافه شده به آنها ضررهایی نیز برای بدن داشته باشد.

ترک وعده غذایی ناهار


یکی از توصیه‌های مشترک دینی و طبی، ترک وعده غذایی ناهار است که گوشه ای از فواید حکیمانه و نحوه اجرای آن به شرح ذیل است :

قبل از ورود به اصل موضوع متذکر می‌گردد که پیش نیاز اجرای موفق توصیه فوق الذکر دو شرط مهم است که در صورت عدم رعایت، عمل به این توصیه، فایده چندانی نخواهد داشت.

شرط اساسی حذف وعده ناهار، صرف صبحانه ای مقوی در ابتدای روز (حدود 2 ساعت بعد از طلوع آفتاب) به منظور ذخیره انرژی کافی تا وعده غذایی شام،

وشرط مٌکمّل، صرف شام هنگام غروب آفتاب (ساعات اولیه شب) می باشد. رعایت شرط اول باعث بی‌میلی فرد به غذا در میانه روز و میلِ به صرفِ غذا در هنگام غروب آفتاب است. با اجرای شرط مکمل، یعنی صرف شام در ساعات اولیه شب، اعضای اصلی دخیل در هضم (مغز و سلسله عصبی،کبد، قلب و معده ) برای هضم غذا وارد عمل می شوند و ظرف حدود 3 ساعت یعنی تا اواسط شب و پیش از ساعت خواب غذا را هضم کرده، پس از انجام وظیفه به استراحت و تجدید قوا می‌پردازند.

درطرف مقابل، شخصی که عادت به صبحانه نداشته یا صبحانه کم قوّت میل می کند طبعاً به هنگام ظهر برای تأمین نیروی فعالیت روزانه نیازمند غذای مفصلی میگرددک ه با صرف آن معمولاً تا اواسط شب اشتهائی به میل غذا نخواهد داشت. این امر باضافه شرایط خاص اجتماعی از قبیل ساعات کاری و تحصیلی اعضای خانواده، همچنین اهمیت زیاد وعده غذایی شام از نظر کمّی وکیفی نزد غالب خانواده های ایرانی باعث می شود شام اواسط شب به بعد میل گردد که سنگینی معده به همراه خستگی ناشی از فعالیت های روز مره وعوامل دیگر دست به دست هم داده، اندک زمانی بعد خواب را میهمان چشم ها می گردانند.

با افت شدید هوشیاری مغز لحظاتی پس از خواب و در پی آن کاهش کمیّت وکیفیّت فعالیت دیگر عضوهای مسؤول هضم غذا، امکان فرماندهی و مدیریت مطلوب مراحل چندگانه هضم از مغز سلب می شود. بی تحرکی هنگام خواب نیز مزید بر این نقیصه شده و هضم مواد غذائی درون معده بصورت ناقص انجام می شود و نتیجتاً در دراز مدت فرد را مستعد انواع بیماریهای گوارشی از قبیل یبوست، سرطان معده و روده می گرداند. حلقه لطمه بر دستگاه گوارش وقتی تکمیل میگردد که فردی با این عادت غلط بخواهد در اثنای استراحت شبانه با آمیزش جنسی حجم قابل توجهی از نیروی خود را مستهلک نماید.

شایان ذکر است که این عادت غلط یعنی صرف دیر وقت شام به همراه عادات اشتباه دیگر نظیر نجویدن کامل طعام، مصرف بیش از اندازه مواد غذایی دارای طبع سرد، علاقه به میل چای و غذای داغ، نوشیدن مایعات بین غذا، صرف چای بعد از غذا، مصرف نوشابه های گازدار باعث شده که ـ طبق اعلام مراجع رسمی کشور ـ 80 % مر گ های ناشی از انواع سرطان در ایران، مرگ بر اثر سرطان معده باشد

سارگل جان دکترای طب نوین نظریات دکترای طب سنتی روقبول ندارن.ولی من نظریات دکترای طب سنتی رو زیاد مطالعه کردم دکتر روازاده حرفاشون هم منطقی تره هم بیشترش برگرفته ازکتاب قانون ودرنتیجه علمی تره

توصیه بهداشتی : تدابیر زناشویی


ثبات و پایداری زندگی مشترک متکی به رعایت اصول و قوانینی است که زن و شوهر باید به آن توجه و عمل کنند و البته یکی از این اصول، توجه به رابطه زناشویی است.
این رابطه اگر لذت بخش، مستمر، منظم و رضایت بخش باشد، نقش بسزایی در قوام و دوام زندگی مشترک خواهد داشت اما ارتقای کیفیت این رابطه نیز مانند هر مهارت دیگری نیازمند آموزش، تمرین و آگاهی است

لذا آشنایی با آداب زناشوئی و بهداشت جنسی یکی از مباحث مهم در کانون خانواده است که متاسفانه اکثر مردم حتی قشر تحصیل کرده از چگونگی درست این رابطه اطلاع ندارند و با توجه به فرهنگ خاص جامعه ما که بحث آموزش و حتی درمان اختلالات جنسی در تنگنا و با احتیاط مطرح می شود و از طرفی بسیاری از نزاع ها و اختلافات و رفت و آمدهای پیاپی در دادگاه�های خانواده ریشه در این مهم دارد، پس بحث و مطالعه در سطح عام و آموزش بهداشت و کیفیت روابط زناشویی در زوجین از اهمیت خاصی برخوردار است.
در این توصیه بهداشتی برخی از تدابیر و موارد مرتبط با زناشویی که در منابع طب سنتی آمده است ارائه شده است.



اثرات مفیدجماع:
- کاهش خشم و غضب
- دفع هم و غم و فکر
- دور کردن افکار پیچیده و وسواس گونه از انسان
- سبک ساختن بدن (از بین رفتن سنگینی سر و بدن )
- از بین رفتن مشکلات دید چشم و سرگیجه
- افزایش اشتها
- افزایش هوشیاری
- افزایش نشاط و قوت بدن
کلا اگر جماع موقع حاجت و موقع زیادتی منی و افزایش شهوت واقعی (نه شهوت کاذب) واقع شود باعث حفظ سلامتی می شود.
غیر از موارد ذکر شده بنظر می رسد که یک رابطة جنسی مناسب باعث از بین رفتن کدورت ها و ایجاد علاقه بیشتر بین زن و مرد و تحکیم خانواده می شود. این امر در تعدیل رفتارهای اجتماعی افراد و سلامت جامعه نقش بسزایی دارد.
عدم تخلیة جنسی باعث آسیب های جسمی و روحی در زن و مرد می شود. این اشخاص در برخورد با مسائل اجتماعی نمی توانند واکنش منطقی از خود نشان دهند.


عوارض ترک جماع:
- کم شدن فرح و نشاط
- اضطراب
- وسواس
- کسالت و کندی ذهن
- سنگینی سر و بدن
- تاریکی چشم
- کمی اشتها
- طپش قلب
- تنگی نفس

عوارض ویژه زنان:
- سردی تن
- خفقان رحم

عوارض ویژه مردان:
- درد در کشالۀ ران و بیضه ها
- متراکم و سمی شدن منی
- آسیب به قلب و مغز

مقدمات رابطۀ جنسی خوب:
برای داشتن یک آمیزش صحیح باید مقدماتی باشد که شامل:
- رعایت نظافت و آراستگی
- استعمال بوی خوش
- استفاده از کلمات زیبا و محبت آمیز
- تماس بدنی و لمس کردن
پس تماس جنسی و آمیزش وقتی باید انجام شود که زن و مرد هر دو آماده باشند. این آمادگی مخصوصاً در مورد زنان بسیار مهم است. یک رابطة جنسی بدون مقدمه و شتابزده ضررهایی را بدنبال دارد بخصوص این ضررها بیشتر متوجه زنان است. چون اگر عمل نزدیکی تمام شود و نیاز زن برآورده نشود باعث بروز عوارضی می شود که بیماری های روحی و جسمی را بدنبال خواهد داشت.

بهترین زمان آمیزش:
بعد از انجام مقدمات بهترین زمان آمیزش عبارتند از:
- حدود 3-2 ساعت پس از خوردن غذا
- اعتدال مزاج بدن
- پر بودن مجاری منی
- غلبۀ شهوت واقعی و میل و رغبت طبیعت بدن
- قوای بدنی سالم
آمیزش بدون غلبه شهوت واقعی و پر نبودن مجاری منی، باعث می شود تخلیة طبیعی صورت نگیرد و موجب ضعف و کاهش نیروی جسمانی می شود.

اشکال جماع:
بدترین حالت: مرد بر پشت بخوابد و زن را بر خود بالا برد، خصوصاً که خود از زیر حرکت نماید به سبب آنکه تعب بسیار به او می رسد و منی به عسرت خارج می شود که سبب باقیماندن منی در نتیجه تعفن و نهایتاً تقرح می گردد.
بهترین حالت: برعکس فوق تا فم رحم بالا و قعر آن پایین باشد.
تذکر: حالت نشسته و ایستاده نیز بد است و سبب حبس و دشواری خروج منی می گردد.

حد جماع:
کثرت و قلت جماع با توّجه به مزاج متفاوت می باشد.
به طور متوسط : هر 3 شبانه روز یک بار

موارد پرهیز از جماع:
اگر عمل نزدیکی در شرایط مناسب بدنی و روحی انجام نشود پیامد هایی را بدنبال خواهد داشت، به همین دلیل دقت در زمان انجام آمیزش حفظ صحت را بدنبال خواهد داشت. در موارد زیر دوری از آمیزش توصیه شده است:
- در حالت پری معده
- در حین گرسنگی
- بعد از فصد و حجامت و قی واسهال و خونریزی
- بعد از حمام و در حمام
- بعد از تعب و ریاضت و خستگی و فعالیت زیاد بدنی
- بعد از بیداری زیاد
- غم و خشم شدید
- فرح مفرط
- در حالت گرمی و سردی بدن
پس بهترین زمان آمیزش در هنگام قوت بدن و تقاضای طبیعت بدن و در هنگام اعتدال بدن و بعد از هضم غذا و بدون اکراه و اضطراب و با شوق و رغبت می باشد که در این صورت باعث دفع امراض بسیاری می باشد.

توصیه های پس از جماع:
- ادرار کردن و تخلیۀ مثانه
- شستن محل
- آب سرد و شربت سرد نیاشامند
- با آب سرد غسل نکنند
- از هوای سرد پرهیز کنند
- مصرف عسل

رفع ضعف حاصل از جماع مفرط:

در این خصوص خوردن موارد ذیل توصیه می شود
- خیساندۀ آب نخود با قدری عسل یا قند
- آب گوشت
- کباب بره
- زردۀ تخم مرغ نیم برشت
- خرما- انجیر- خربزه- زردک- پیاز- حلیم- شیر- عسل

زیان های افراط در آمیزش:
اگر در آمیزش جنسی افراط شود زیانهایی را بدنبال خواهد داشت که با توجه به مزاج، طیف وسیعی از بیماری ها را شامل می شود. نزدیکی مکرر باعث ضعف بدن می گردد. خون و به تبع آن مواد غذایی متوجه دستگاه تناسلی می شود و خون رسانی به سر و ریشه موها کم می شود و احتمال ریزش مو را نیز بیشتر می کند.
در کل افراط در مقاربت باعث مشکلات زیر می شود:
- تضعیف قوای بدنی
- تضعیف قلب- مغز- کبد- معده- کلیه- مثانه- اعصاب- چشم- گوش
- بروز درد در ناحیۀ پشت
- بروز بیماری هایی مثل فلج، لرزش، نقرس و وزوز گوش
- سست و ضعیف شدن پاها
- سست شدن ریشه موهای سر
- سرگیجه
- بدبویی دهان و لثه
- افسردگی و پژمردگی
- تب های سخت و سوزان
- سرد و خشک شدن بدن و حتی مرگ

پرهیز از جماع مفرط در افراد ذیل بیشتر لازم است:
- کسانی که معدة ضعیف دارند.
- کسانی که پس از جماع دچار لرزش و احساس سرما میشوند.
- کسانی که بدن نحیف و مزاج خشک دارند.
- کسانی که پس از جماع دچار تنگی نفس شوند.
- کسانی که سینة بیمار یا ضعیف دارند.
- کسانی که پس از جماع دچار خفقان گردند.
- کسانی که پس از جماع دچار گود افتادگی چشم میشوند.
- کسانی که پس از جماع دچار بیاشتهایی یا کماشتهایی میشوند.
- کسانی که به وجع ورک و عرقالنسا مبتلا هستند به خصوص هنگام پُری شکم باید از جماع پرهیز کنند.


روش پیشگیری از بارداری:
یکی از مطمئن ترین و سالم ترین روشها در حال حاضر استفاده از کاندوم های ساده است که به مواد شیمیایی (به منظور مواردی از جمله ایجاد تاخیر در انزال) آغشته نباشند و سعی گردد حتی الامکان لحظه انزال، آلت مرد بیرون از واژن باشد.
جرجانی در کتاب الاغراض الطبیه و المباحث العلائیه در خصوص جلوگیری از بارداری توصیه ای را نوشته است که البته روش قطعی و صد در صد مطمئن نمی باشد ولی احتمال بارداری را کاهش می دهد، طبق این روش هنگام انزال توصیه می شود مرد و زن سریع از یکدیگر جدا شوند و زن به سرعت برخیزد و شبیه حالت طناب زدن، هفت یا نه بار به پایین و بالا بپرد تا منی از ایشان جدا شود و پس از آن عطسه بزند (برای تحریک جهت زدن عطسه می توان از انفیه آتشین استفاده نمود، اگر مغز انسان سالم باشد حتماً با استشمام انفیه باید عطسه بزند). همچنین توصیه می شود در وقت نزدیکی، مرد سر آلت خود را ترجیحاً با وازلین طبیعی (قطران) یا روغن بلسان چرب نماید تا امکان درآمیختن منی کاهش یابد.

تذکر:

- خود ارضایی و یا روابط جنسی نامشروع، عوارض بسیار بد و شدید روحی و جسمی در پی دارند که در مطالبی دیگر به آن پرداخته خواهد شد.

- حتماً بین دوبار نزدیکی غسل انجام دهید و بدون غسل مجدداً نزدیکی نکنید.
- استحمام در حالت ناشتا ضرر دارد لذا برای غسل کردن در حالت ناشتا توصیه می شود با خوردن مقداری عسل از ناشتایی دربیایید. حمام با شکم خالی باعث ضعف کلی بدن می شود.
- هرگز از ژل و اسپری های موجود در بازار به منظور تاخیر در انزال، حجم دهنده آلت و ... که شیمیایی می باشند، استفاده نکنید چرا که عوارض زیادی دارند و حتی برای خانم ها نیز می تواند باعث حساسیتهای موضعی بشود.
- از قرص ها ضد بارداری و روشهایی که در این زمینه رایج شده اند هرگز استفاده نکنید. همان گونه که در بالا اشاره شد، استفاده از کاندوم های ساده است که به مواد شیمیایی (به منظور مواردی از جمله ایجاد تاخیر در انزال) آغشته نباشند یکی از مطمئن ترین و کم عارضه ترین روشهای پیشگیری از بارداری می باشد.
- وازکتومی به هیچ وجه مورد تایید نمی باشد و توصیه نمی شود. وازکتومی باعث افزایش وزن و چاقی دور شکمی می شود که می تواند باعث بروز دیگر بیماریها شود. همچنین روی میل جنسی نیز تاثیر منفی می گذارد و امکان بازگشت به وضعیت اولیه همواره مقدور نمی باشد.
- در هنگام نزدیکی در صورتیکه نیاز به ضماد یا ژلی روان کننده دارید از روغن زرد به صورت موضعی می توانید استفاده کنید

کسی بلدنیست رب گوجه خونگی درست کنه؟