زن
تا عاشق نباشد...نمی بوسد...نمی بوید
و تسلیم نمی کند رویاهای عریانش را...
برای آغوش تو... چه بی پروا زن میشوم...
سرم را تکیه میدهم به سینه ی مردانه ات
همه ی کوه ها کم می آورند
امنیت آغوش توست که بهانه ای میشود
برای هزار باره پیدا شدن در حریمت...
گاهی میتوان همه ی زندگی را در آغوش گرفت
کافی ست تمامم زندگی ات یک انسان باشد...