با این لیوان نمیشه گفت ممکنه برا خیلی سال پیش باشه یه عشق قدیمی بچگانه
آغوشت مکانی کوچک است برای زندگی و مرگ
ياد يه داستاني از خودم افتادم
يه مراسمي تو خونه يكي از فاميلامون بود شلوغ و پلوغ
بعد از اون فهميدم يه پسري كه تو اون جمع بوده ميخواد بياد خونمون براي خواستگاري (درواقع اشنايي بيشتر)
همسايه فاميلمون بود
پسره يه داداش دوقلوهم داشت
يادمه مامان پسره. ياد تو فاميلمون بود و هر بار منو هرجايي ميديد خيلي گرم و صميمانه حال و احوال ميكرد
يه چيزايي بود كه من يكم در مورد پسره كنجكاو شده بودم قبول كردم بيان
يبار اومدن ٤تايي بعد قرار شد يسري خودش تنها بياد خونمون صحبت كنيم
منم چون حس ميكردم نكنه به اصرار مامانش اومده باشه و براي من ناخوشايند بود روزي كه تنها اومد ازش پرسيدم و جوابش خيلي باحال بود
مامانم تو آسپزخونه بود با شيطنت گفت حالا كه اينجور شد اجازه بدين مامانتون برن بهتون بگم فقط قول بدين نگين چه پسر هيزي
(مراسم ختم بود و خونه شلوغ من كنار پدرم جلوي در بوديم هم اه با يه عده ديگه،در خونه هم باز بود اون اقا هم هميايه روبه رويشون بود )گفت از تو خونه خودمون انقدر ١٠ دقيقه مات و محوت شده بودم جوري كه دوستم زد بهم گفت خجالت نميكشي باباش كنارش نشسته اينجوري خيره شدي بهش!!
گفت خودم از مامانم پيگيرت شدم شديد
