شبهه:
یﮑﯽ ﺑﻮﺩ .....
ﺩﻭﻣﯿﺶ ﻧﺒﻮﺩ ......
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ .... !!!!!
ﯾﮑﯽ ﺗﻮ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺯﻧﺎﺳﺖ .... !!!!!!!
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﻭ ﺫﮐﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ .... !!!!!!!
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮔﻨﺎﺳﺖ .... !!!!!!
ﯾﮑﯽ ﻣﻮﯼ ﺳﯿﺦ ﻭ ﻏﯿﺮﺕ .... !!!!!
ﯾﮑﯽ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﺷﻬﻮﺕ .... !!!!
ﯾﮑﯽ ﺭﯾﺸﺸﻮ ﺑﺎ ﺗﯿﻎ ﺯﺩﻩ .... !!!!!
ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺭﯾﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﺗﯿﻎ ﺯﺩﻩ .... !!!!!!
ﺁﺭﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺖ ... !!!!!!!!!!!!!!!!!
ﻭ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﺳﺮ ﺩﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﺩ .............................. "
پاسخ:
۱- در متن با ذکر نقیض ها و بازی با کلمات و قافیه کردن آنها به طور زیرکانه ای سعی در القای شبهه به مخاطب شده است .
۲- سوء نیت نویسنده و مشکل وی با نمادها و رفتار مذهبی از سطور متن پیداست .
۳- اساس متن از هر دو طرف بر استثنائات استوار گشته که از نظر منطقی استناد به آن کاملا مردود است .
در هر عقیده و مسلکی استثنا وجود دارد اما قضاوت در مورد آن مرام با نگاه به اکثریت پیروانش سنجیده می شود
مثال :
پیامبر گرامى اسلام (ص) فرمود:
هیچگاه، شراب و ایمان در قلب یا درون انسان جمع نمى شود
بحارالأنوار
۴- چرا در متن گناهکاران و افرادی که به نحوی موازینی را رعایت نکرده اند ، به فکر خدا و اعمال نیکند و بر عکس از کسانی که در عمل و ظاهر سعی به امتثال امر الهی دارند ، خطاکار و مفسد معرفی شده اند ؟!
۵- از کوزه همان برون تراود که در اوست ...
خداوند به صراحت در موارد مختلف در قرآن اشاره می کند که :
ایمان بیاورید و عمل صالح انجام دهید.
لذا :
صرف یاد خدا بودن در دل کافی نیست و باید اعمال ما نیز صحیح باشد.
صرف ظاهر تعیین کننده باطن فرد نیست.
اما مسلما اعتقادات درونی هر فرد، در رفتار و ظاهر او نیز تبلور خواهد داشت.
پس نمیتوان ظواهر را نیز نادیده انگاشت.
