ما دو ماهه ازدواج کردیم....اجاره نشینیم...۳ ماه دیگه موعد قرار دادمونه...داشتم دیوار و هوم رو نگاه میکردم اصلا باورم نمیشه خرید خونه همه میلیاردی بود 😶😶😶😶اجاره ها سر به فلک کشیده....واقعا یه لحظه این حس بهم دست داد هیچوقت خونه دار نمی شیم...البته اگر به این حقوق های کارمندی بخوای اکتفا کنی....تازه ما یدونه حقوقیم فعلا البته چون دانشجوام....خیلی غم انگیزه.. کشوری که سیاستش دنبال جنگه....مملکتی که به تنها چیزی ک فک نمیکنه آسایش مردمه...اخرش میشه این...واقعا شک شدم.
😐واسه اولین بار قرار بود موهای مشکیمو هایلایت کنم و بسیییی خوشحال بودمو لحظه شماری میکردم و چقدددر واسه اولین بار قرص جلوگیری خوردمکه پریود نشم یوقت که رنگ موهام خراب شه...ازبدشانسی من که شوهرم راضی شد بلاخره رنگ کنم کروووونا😑😑😑😑😑اومد و همه چیزو خراب کرد😐😐
وای منم دقیقا حال تو رو دارم...چند سال پیش شوهرم به خونه شخصی و دو تا اپارتمان کلی چیزای دیگه فروخت واسه خرید مغازه...الانـکه قیمتهارو میبینم میگم دیگه هر کی بتونه خونه بخره با این در امدها انگار شاخ غول و شکونده😭😭😭
هر چه اید به سرم باز بگویم گذرد حیف ازین عمر که با می گذرد، میگذرد 💔💔
همینطوره منم موندم بخدا پارستل هرچقدر دادیم واسه رهن امسال باید چند برابرش بدیم اخه این انصافه؟!مستاجر اگه میتونست هر سال انقدر پول اضافه کنه که دیگه مستاجر نبود!چند سال بعدم باید وسط میدونا حتما چادر بزنیم یا دسته جمعی مثل اردوگاه پناهنده ها زندگی کنیم ...متاسفم