سلام به مامان هاى عزيز به همه ى مامان هايى كه باردار هستند همه ى مامان هايى كه فرزندشون رو به دنيا آوردن همه ى اونايى كه در حال اقدام هستن و همه ى اونايى كه انتظار مى كشن همه ى اونايى كه با همسرشون ، خانواده خودشون و خانواده همسرشون به مشكل بر خوردن اونايى كه بيمار هستند و بيمار در منزل دارند اونايى كه كودكى سخت و تلخى داشتن اونايى كه با مشكلات مختلف دست و پنجه نرم مى كنند اونايى كه تازه زايمان كردن و با درد ها و بيخوابى و ترس ها و افسردگى بعد از زايمان دست و پنجه نرم مى كنند اونايى كه كودك نوپا دارند و كمرشون از خستگى تير مى كشه در حال دويدن و مراقبت هستن اونايى كه بچه هاى بزرگ تَر دارن و پر از نگرانى هستن اونايى كه شب ها به دليل مشكلات اقتصادى از دلهره و فكر و خيال نمى خوابن اونايى كه از دست كنجكاوى و تجربه كردن هاى كودكشون براى يه چند لحظه استراحت بيش تَر دو دقيقه بيش تَر داخل سرويس بهداشتى ميمونن اونايى كه توى دلشون ميگن چه خوب كه بچه دار شديم اونايى كه توى دلشون ميگن كاش كمى صبر مى كرديم اونايى كه گاهى از خستگى هاى بچه دارى كلافه شدن خودشون رو سرزنش ميكنن و ياد گذشته ها ميفتند
اونايى كه جدا شدن و تنهايى كودكشون رو بزرگ مى كنند اونايى كه بعد از زايمان به دليل هورمون ها سرد شدن اونايى كه داخل ايران هستن اونايى كه خارج هستن اونايى كه در كنار بچه دارى كار ميكنن ، درس ميخونن ... سلام به روى ماه همتون ...
من به دليل كارم و هر از گاهى آمارهايى كه انجام ميديم مدتى هست كه يه مورد قابل تامل رو ميخوام براتون بگم ما پدر و مادرها به طرز ناراحت كننده اى تبديل شديم به كنترلگر و آزارگر كودكانمون ... من خودم هم مادر هستم و تمام لحظات سخت و طاقت فرساى مادر بودن رو با همه ى وجودم لمس كردم اما وقتى در اجتماع حضور پيدا ميكنم به صورت ناخودآگاه مسائل مربوط به كارم رو بيش تَر ميبينم در بهداشت مطب دكتر در كوچه و خيابان و مراكز خريد و ... به قدرى اين موضوع گسترش پيدا كرده كه فقط خواستم اينجا مطرح كنم چون ميدونم كه مادرهاى زيادى داخل اين سايت هستن ... بچه ها رو تحقير نكنيم روزى نيست كه بيرون نرم و نبينم و نشنوم كه پدر و مادرى در حال تنبيه كلامى و بدنى هستن ... حالا كه دارى داد ميزنى ميدمت دست پليس ! حرف بد زدى بندازمت توى سطل زباله ؟ يه بار ديگه به اين دست بزنى لهت ميكنم ! تو غلط ميكنى بر دارى ! لنگه ى باباتى لنگه ى ننتى (....) بزنم توى دهنت درست ميشى ... يا توى آزمايشگاه بارها و بارها شنيدم كه درد نداره ديگه بزرگ شدى اگه گريه كنى يكى ديگه هم ميزنه مرد كه گريه نميكنه ( تربيت ١٠٠ سال پيش .... ( درد داره فقط بايد بهش بفهمونيم كه درد داره و ما ميفهميم و دركش ميكنيم ولى بايد اين كار انجام شه )
يا پنهان كارى هامون از همسرمون ... خبر ببر و بيار ...
قهر و قهر كشى ... زدن حرف هاى ركيك .......
تنبيه بدنى ( 😔)
ما در اين قرن با اين همه پيشرفت تكنولوژى و به روز شدن و ... هنوز همون حرف ها رو ميزنيم ...
من با تكرار اين ها هر روز در سطح شهر در تمام مناطق شهر (!) مواجه هستم ...
مادرهاى گلم ميدونم كه چقدر به دليل هزار و يك مشكلات خسته هستيد و تنها و ... ولى اگه كودكى سختى داشتيد همون رو براى بچه ها رقم نزنيد ... توى لحظات أوج خستگى بپذيريم كه بچه ها هنوز خيلى كوچيكن و هر كارى ميكنن براى كسب تجربه و شناختن اين دنياست ... اونا نميخوان شما رو آزار بدن فقط خيلى كوچيكن و نا أمن ... روى خودمون كار كنيم صبر كنيم قوى باشيم تا روزهاى بهترى برامون شروع شه ... با تنبيه بدنى و كلامى فقط دنياى پاك و كوچيك اونا رو نا أمن ميكنيم اگه بلد نيستيم بخونيم ياد بگيريم تلاش كنيم...
سخته خيلى ولى اون روزهايى كه به خودتون مسلط بوديد و آرامش داشتيد به خودتون افتخار مى كنيد ...
ما آدم هاى سى ساله چهل ساله پنجاه ساله و ... داريم با كلى خطا و اشتباه كه كسى ازشون گله نميكنه اين هديه هاى خدا كه هنوز خيلى كوچيكن ... كه فقط با كودكى كردنشون تكرار ميكنم با كودكى كردنشون اين قدر تنبيه ميشن ...
دوستتون دارم و ميدونم چقدر زحمت مى كشيد
از همه مادرهايى كه با سختى به خودشون مسلط هستن كه به جسم و روان كودكشون صدمه نزنن از همه مادرهايى كه تلاش ميكنن و همه ى مادرهايى كه متن منو خوندن تشكر ميكنم ...
