دارم کم کم ...کم میارم زایمانه وحشتناکی داشتم.38 تا بخیه خوردم.خونریزیم خیلی زیاد بود.اینا فدای یه تاره موی پسرم.اما نارحتم از این که شوهرم حتی ازم یه بار نپرسید زایمانت چطور بود.چقد درد داشتی از وقتی اومدم خونه.همش دنبال کارای مامانش بود بعضی وقتا تنها کناره گهواره بچم میشستم .چشمم به دره نیمه باز خیره می موند تا شاید بیاد تو
برام چیزی بیاره.یا حرفی بزنه.اما صدای خندشو میشنیدم که با مامانش میخندیدن.
دردو دلام زیاده تاپیکو زود ترک نکنید
اخی عزیزم از مردا اصلا نباید انتظار داشت چون نه بلدن نه واسه ما انجام میدن
چقدر بیرحم‌همیشه اینجوری بوده؟
آخی بیخیال باش و از شوهرت انتظاری نداشته باش اینطوری راحتتری
تو همه این مدت میومد تو اتاق خم میشد دستو پای بچه رو میبوسید اما دریغ از یه نگاه به من...چقد دلم میخواست بهش بگم دلم چی میخواد..بعضی وقتا میومد میگفت اینو بخور شیرت زیاد بشه بچم گرسنه نمونه..اما چقد دلم میخواست بگه چی دوس داری برات بخرم
دقیقا مثله یه حیوون باهام برخورد میکرد.
عزیزم‌اینا همه عوارض افسردگیه اون بنده خدا انقد هم‌جلاد نیس که الان شما داری برای ما تعریف میکنی.اونا نمیفهمن افسردگی بعد زایمان چجوریه.نمیفهمه تو الان واقعا بهش احتیاج داری.خودت بهش بگو بزار کنارت باشه
تا این که یه روز دلو زدم به دریا به خودم رسیدم رفتم نشستم کنارشون منم تلوزیون ببینم.با سردی نگام کرد و گفت پاشو برامون چایی بیار..مامانش گفت نه تو بشین خودم میارم.یهو گفت نه تو چرا بذار خودم برات چایی میریزم.
از وقتی زایمان کردم خسته شدم انگار از زندگی
هیچ چی سره جای خودش نیست
خانوادم سختشون بود بیان.میگفتن شوهرت فتارش یه جوریه باهامون...
الهی عزیزم.هیچم بهش فکر نکن سعی کن خودتو با فرشته کوچولوت سرگرم کنی ببخشیدا ولی اینجور مردا اصلا ارزش حرص خوردن ندارن جیگرم اتیش گرفت وقتی دردودلتو خوندم
دقیقا تو فشاره روحیه زیادی هستم..با خونه فراوونی که از دست دادم.با دردایی که افتاد به جونم.
و سردیه شوهرم.یه روز بهش گفتم خیلی بهش احتیاج دارم..گریه کردم و گفتم از تنهایی خسته شدم...بهم گفت خودتو لوس میکنی.باز گریه کردم تحملش طاق شد بهم گفت کم زر زر کن.پاشو برو تو اتاق حوصله ندارم.
بعد بهم گفت تو بیماری .تحمله خوشیه منو مامانمو نداری
الان چپیدم تو یه اتاق.فقط شیر میدم.آروغ میگیرم.پوشک عوض میکنم لالایی میخونم
کناره گهواره بچم میخوابم.و آروم گریه میکنم
ببین عزیز من اینقد خودتو نارحت نکن ارزش نداره اون بچم گناه داره حس میکنه ناراحتیتو،،،ولشون کن بزار خوش باشن توهم‌برو پیششون مثل خودشون باش شوهرتم هرجور باهات رفتار میکنه توهم اونجوری باش
ادم توجه و محبت میخواد اون روزا کاش مامان همسرت پاشو از زندگی شما بکشه بیرون و همسرت بدونه خانواده اش یعنی تو و بچه تون
نزار بچه ت شیر غم و غصه بخوره.
خانوما بعد از زایمان همشون به خاطر عدم تعادل هورمونی، دچار افسردگی میشن.
یکی از دوستای من بعد از زایمانش حس خودکشی داشت. به مرور خوب میشی عزیزم. صبور باش
با مادرشوهرت حرف بزن پیشش گریه کن البته اگه زن فهمیده ایه بهش بگو درددلتو
