من خیلی کم رو هستم و از بابام و داداشام خجالت میکشم چه برسه به مردای غریبه . حتی با فامیلا هم راحت نیستم فقط شوهرم با هیچکس حتی بگو بخند ندارم . حالا من موندم چطوره که بعضی زنا و مردا راحت تو خیابون هرکس رو میبینن شماره میدن یا شماره میگیرن . یا پیشنهاد س میدن و میرن پیششون . خدایا چطوریه .... که اینقد وقیح و پر رو هستن. چطور شرم و حیا رو فراموش کردن . چطور روشون میشه به هرکسی درخواست س بدن و طرف قبول کنه و ...
خدایا محافظ دوتا نور چشمی هام باش به خودت سپردمشون
خدا که فقط متعلق به آدمهای خوب نیست خدا، خدای آدمهای خلافکار هم هست و فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد فی الواقع خداوند اند لطافت،اند بخشش،اند بیخیال شدن،اند چشم پوشی و اند رفاقت است رفیق خوب و با مرام همه چیزش را پای رفاقت میدهد.اگر آدمها مرام داشته باشند هیچوقت دزدی نمیکنند،ولی متاسفانه بعضا آدمها تک خوری می کنند و این بد روزگار است.بایستی ما یه فکری به حال اهلی شدن آدمها بکنیم،اهلی کردن یعنی ...اهلی کردن یعنی ایجاد علاقه کردن.و این تنها راه رسیدن به خداست که بسیارم مهم است.
تایپیک شما دوتا نکته داره ۱ اونی که شبیه شما نیست وقیح هم نیست ۲اجتماعی بودن یعنی یاد بگیریم ...
اجتماعی بودن یعنی با هرکسی رابطه برقرار کردن ؟؟ اینو نباید الکی به اجتماع ربط بدیم . اگر میخوایم اجتماعی باشیم با خانم های بیشتری ارتباط برقرار کنیم نه با مردانی که پیشنهاد دوستی میدن
خدایا محافظ دوتا نور چشمی هام باش به خودت سپردمشون