خاطره زایمانم

رفتم خونه استرس داشتم چطوری به شوهرم بگم هول نکنه 
خلاصه اروم اروم بهش گفتم و تا وسایل جمع کردم رفتیم ۱۱:۳۰ بیمارستان بودم. به دکترم زنگ زدن که ما برای بچش دستگاه  نداریم دستگاه ها پرِ  من گفتم نمیمونم ترسیده بودم خیلی‌ استرس داشتم . دکترم تلفنی حرف زدم دعوام کرد که دیر شده بدو امپول و بگیر نگران دستگاه نباش من نمیزارم بیاد .رفتم به همسرم گفتم و رفت کارای بستری و انجام داد منم بستری شدم و کلی داستان دیگه که طولانی میشه 
دو شب بستری بودم رفتم خونه ....
از هفته ۳۸ که تموم شد قر دادم طب فشاری انجام دادم و کلی‌ حرکت دیگه این وسط من میگفتم اسفندیِ شوهرم و بقیه میگفتن فروردینی .
دکتر گفت دو شنبه بیا برا معاینه که  بعدش تعطیلاتِ 
منم رفتم به امید اینکه بگه باز شدی برو بیمارستان .
دکتر معاینه کرد و گفت ۱ فینگر و نرم اما کله بچه معلق میزنم میره بالا
گفت برو اونور سال ۵ ام بیا 
خلاصه دست از پا درازتر رفتم خونه 

صبح ۲۸ اسفند  ساعت ۸ احساس کردم ترشح زیادی دارم بلند شدم برم دستشویی که یهو دیدم کیسه اب نشت کرده و بله وقتشه .
شوهرم و اروم صدا زدم ۳ بار یهو پرید گفت چی شده گفتم پاشو وقتشه . یهو انگار برقش بگیره پرید از جاش 😁 جای من اون رفت دوش گرفت . با مادرش سه تایی رفتیم . به بابام هم خبر دادم.
ساعت ۸:۴۵ رسیدیم بیمارستان . رفتم تو زایشگاه و ارتباطم قطع شد با بیرون . 
خانم گفت جانم چی شده گفتم کیسم پاره شده گفت نترس بخواب معاینه کنم صبح قبل راه افتادن به دکترم خبر دادم 
وقتی دراز کشیدم قبل این که ماما فرصت کنه بیاد معاینه کنه . دکترم رسید و خودش معاینه کرد .
رفت مسئول شیفت صدا زد و گفت کله بچش معلق این نمیتون سزارینیِ مسئول شیفت گفت کمسیون پزشکی بیمارستان نمیزاره و باید حداقل ۱۲ ساعت بهش فرصت بدیم ....
خلاصه دکترم نتونست راضیشون کنه منم تو زایشگاه بستری کردن و مراحل زایمانم شروع شد 
یک سرم فشار بهم زدن و درد ها شروع شد . وای چشمتون روز بد نبینه درد من تو کمر بود نمیدونم چرا فقط کمرم جوری درد میگرفت که میخواست بشکنه . از قبل خودم و اماده کردم تا دردارو تحمل کنم . قابل تحملم بود  اما بستگی به تحملتم داره خدایی صدام در نیومد اما درد وحشت ناک بود تخت و چنگ میزدم نفس میکشیدم به بچم اکسیژن برسه . تو ذهنم فقط از خدا میخواستم تحملش و بده .
جالب اینجاست چند ساعت اول که درد خفیف بود به این فکر میکردم که بیام نی نی سایت خاطره زایمانم و بنویسم .
نمیدونستم چند ساعت بعد چی میشه .
دردا شدید شده بود و ۱۴ ظهر بود .
دلم میخواست فقط تموم بشه .
همین منوال گذشت و من بارها ماما رو صدا زدم که تورو خدا به دکترم زنگ بزنین اما کسی جوابم و نمیداد.

ساعت شد ۳:۳۰ صبح من ۲۰ ساعت بود که درد میکشیدم خدا نصیب کسی نکنه 
ماما بعد کلی خوابیدن اومد معاینم کرد گفت پیشرفتی نداشتی یخ کردم رو همون ۸ سانت چند ساعت بود که مونده بودم .😥
کله بچه تو لگن بود اما خیلی بالا بود 
بعد رفت گفتم حتما به دکترم خبر میده اما نداد .ساعت ۴ دکترم زنگ زد که چی شد که گفت پیشرفت نداره و من و برا سزارین اماده کردن وای که خدا از باعث و بانی این قوانین نگذره اگه مردِ انشاالله سر زنشو اطرافیانش بیاد .اگه زنِ انشاالله سرش بیاد 

خلاصه ساعت ۴ بعد کلی درد بردنم اتاق عمل تو سالن اول همه کادر جراحی بودم و عصبانی هی از پرستار همراه تخت من میپرسیدن کدوم دکتری مارو این وقت شب کشونده اینجا تا صبح صبر میکرد دیگه
انقدر عصبی بودن گفتم من و میکشن
صبح ساعت ۹ بهوش اومدم اما گیج بودم هی گفتم بچم کو تا اوردنش گذاشتن رو سینم گریم گرفت گفتم دلم برات تنگ شده بود یهو همه خندیدن بهم 
حالا ۵ روز گذشته و واقعا بخیه ها دردی نداره اما کمرم که درد کشیدم جوری درد میکنه که نمیتونم صاف راه‌برم😔 
اینم خاطره من ببخشید اگه طولانی شد و جذاب نبود 

در نهایت من ساعت ۴ بامداد ۲۹ اسفند به جایگاه والای مادری نائل شدم 

واقعا خدا نگذره هی الکی میگفتن موهاش و میبینیم دیگه تمومِ مرسییی 😘😘