واقعن انتظار داری به خانواده ت بگی میخوای با فلان پسره تو فامیل دوست بشم اونام بگن باشه عزیزم؟!
واقعن فکر میکنی هرکس دوس پسر داره یا حتی اونا که ازدواج کردن از ب بسملا هر حرفی با پسره زدن گذاشتن کف دست کل خانواده؟!
دوستیهای آدم یه مساله شخصی هستن هروقت نکته مهمی داشت آدم میره به خانواده ش میگه نه که هر حرکتشو بدونن.
الان سه تا چیزو در نظر بگیر :
۱. دوستی کلا ریسکه دوستی تو فامیل ریسک بیشتررر . آدم اهل ریسکی هستی؟ پای عواقب احتمالیش میتونی وایسی یا ضعیفی؟
۲. پسره قابل اعتماد هست یا میره به همه تو فامیل میگه و به گوش خانواده ت میرسه؟ عواقب اینم در نظر بگیر که اگه بفهمن چی میشه و آیا ارزش ریسک داره
۳. استقلال استقلال استقلال! هرجوری هست باید زندگیتو تغییر بدی طوری که داداشات حد و مرز خودشونو بشناسن و با لایک و فالو ترش نکنن! اگه نمیتونی اینکارو بکنی من توصیه میکنم اصلا وارد وادی دوستی با پسر نشو برای ازدواج فقط رو گزینه خواستگاری سنتی حساب کن که همه چیز در چارچوب مجاز خانواده باشه و اذیت نشی. هرچند اون ازدواجم با این سطح از کنترل و دخالت بعیده عاقبت خوشی داشته باشه!