آدم وقتی یکی رو دوست داره و طرفش یهو سرد میشه، هر عملی که انجام میده برا برگشتن و مث سابق شدنش، انگار تیشه برداشته باشه بزنه به ریشه ی خودش، یا مثلا همه وجودشو داره رنده میکنه. در نهایت خودمون نابود میشیم.
به نظر من کسی که برای داشتن آدم هیچ تلاشی نمیکنه و باهاش مث یه وسیله رفتار میکنه، ارزش نداره که از وجود و روح مهربون و بزرگت واسش مایه بذاری. این که خودش برگرده سمتت شیرین تره هرچند که اونم دلیل بر علاقه داشتنش نیست.