ببخشید ولی مشکل اینه همه خودشون رو سرتر و زیباتر میدونن و خودشون رو استاد اخلاق و همیشه مقصر طرف مقابله و فرد مظلوم خود اون شخص.حرف هم که بزنی میشی غیبت خراب کن
اگه از کسی خوشتون نمیاد خوب بهتره رفت و امد نباشه نه اینکه روبوسی کنیم و تعارف بعدش پشت سرش حرف بزنیم و یا کنایه بزنیم.حالا خداهر باشه و برادر یا حتی همسایه.ادم خوبه یکم مردونه رفتار کنه نه مثل ترسو ها و پر از کینه
خیلی وقتا دو طرف مقصر هستن که نتونستن مدیریت کنن یا حرفا و کارایی کردن که نباید میکردن حالا یکی کمتر یکی بیشتر
خود من بعد از سال ها که دیم باز تر شد فهمیدم مشول از من بود که فلان شخص باهام اونجوری حرف زد یا رابطش رو کات کرد نه اون بنده خدا
خود من با مادر شوهرم تفاهم ندارم اما هنوزم بعد از فوت همسرم باهاش در رابطه هستم و یه بارم دعوامون نشده چون روز اول باهاش حرف زدم و گفتم سلیقه ها فرق داره و من جایگاه برام مهم نیست و انسانیت مهمه اگه روزی نتونستیم احتراما بمونه اما با خواهر شوهرم خوبم و سهم حقوقش رو میدم چون انسانه
کسی که انسان باشه افراد رو با پول نمیسنجه با تحصیلات نمیسنجه که بگه کسی که نداره از من پایین تره و حق نداره حرف بزنه
هر انسانی حق داره ذوق کنه و خوشحال باشه دلیل نمیشه قضاونش کنیم یا بزنیم تو دوق و سرش که چون پول نداشت پز میده یا ....
سال جدیده بیاید یکم روی خودمون کار کنیم تا اینقدر زندیگمون پر از ضعف اعصاب نباشه و موقع پیری و مرگ عداب وجدان نداشته باشیم
شب و روز خووش