من پدر مادر ندارم با خونواده شوهرم هم در ارتباط نيستيم خود شوهرم نميخواد البته .حالا من دو تا از بستگانم هستن كه دوتا خانوم تنهان اما درامدشون از ما كه سه نفريم بيشتره تازه من بچه كوچيك دارم مخارج بالا حالا من با اينا رفت و آمد دارم هر دوشون براي خودشون بسيار ولخرج اما واسه ديگران خسيس همش انتظار دارن بهشون خدمات بدي هر كاري دارن خريد دارن كمكشون كني مريض بشن برم هر وقتم بيرونيم انتظار دارن من مهمونشون كنم چون شوهر دارم ميان خونم بهترينارو جلوشون ميزارم اما خونه اونا بايد دست پر برم ادعاشونه كه بچمو دوست دارن دريغ از يه ساعت نگهش دارن يا يه دونه عروسك بخرن بايد ببرم بيارم وقتي هم كاري دارم كمك ميخوام پيداشون نميشه همشم ميگن خب كارگر بگير درحاليكه من ميرم كمكشون مثلا منم ميتونم بگم با آژانس بريد اما نميگم ديگه خسته شدم ازونور همش كنايه مثلا ميريم بيرون اينا واسه خودشون خريد ميكنن به من ميگن تو حسابگري شوهرتو پرررو كردي چرا نميخري چرا آرايشگاه فلان نميري چرا واسه خونت اينو نميگيري بعد سر غذا يا كافي شاپ يكيشون دست تو جيبش نميكنن چكار كنم نميتونم رفت و آمد نكنم از يه طرفم ديگه كسيو ندارم احساس ميكنم دارم گدايي محبت ميكنم خسته شدم
حکایت مگس دور شیرینی !!
هرکی از هر نظر به روح و روان من آسیب بزنه ،رابطمو کم میکنم ،حتی اگه تنها بمونم ،بهتر از این جور ادماس
چقد بد خوب اونارو ول کن با کسای دیگه دوست شومن بیرون که میرم سریع باهمه گرم میگیرم منم کسیو ندارم همش دلم میگیره دوتاخواهر دارم مثل غریبن مامانمم زیاد دوست نداره رفت وآمدکنیم شوهرمم رفیق بازه صبح میره ۱نصفه شب میاد
يه جوري دلمم ميسوزه براشون كلا همش نگران ديگرانم حالا كامل نگفتم چون دوتاشون دوتا نسبت متفاوت دارن باهام و براي يكيشون يه سري كارا كردم مثلا مالي در حاليكه خودم بيشتر احتياج دارم اما به رو خودش نمياره يكيشون فقط اخلاقا براش وقت ميزارم اما جبران نميشه اگه قراره به يكي مثل مادرت خدمت كني انتظار داري اونم مادرانه بهت كمك كنه
رفت و امد دوستانم خيلي محدود شده چون اكثر دوستانمون بچه ندارن مهمونياشون جاي بچه نيست منم ندارم كسيو بچرو نگه داره چندبار رفتم با بچه همش معذب بودم همش نشستم خونه تازه دلم براشون تنگ ميشه
ارسال نظر شما
