2410
2553
این دستور کامل غذایی از پروفسور سلطان زاده است
خیلی کامل و عالی.....
من که خیلی استفاده کردم

اگه به دردتون خورد منم دعا کنید!!!
چقدر دلم خدا میخواهد.......
تغذیه تکمیلی یعنی چه؟

تغذیه تکمیلی یعنی افزایش تدریجی طیف وسیعی از مواد غذایی علاوه بر شیرمادر به برنامه غذایی شیرخوار به نحوی که او هم، به تدریج بتواند حدود یک سالگی از همان غذیی که بقیه افراد خانواده می‌خورند استفاده نماید.

از پایان شس ماهگی اکثر شیرخواران علاوه بر شیر مادر، نیازمند دریافت مقداری انرژی اضافی و برخی مواد غذایی و ریزمغذی‌ها هستند. به این دسته از مواد غذایی، غذای کمکی و به این نوع تغذیه، تغذیه تکمیلی می‌گویند. گرچه ممکن است شیرمادر به تنهایی برای تغذیه شیرخوار پس از شش ماهگی هم کافی باشد ولی به منظور آموزش صحیح و به موقع تغذیه، توصیه می‌شود که تغذیه تکمیلی برای همه شیرخواران در پایان شش ماهگی (پایان 180 روزگی) شروع شود. با توجه به توانایی‌‌های تغذیه‌ای شیرخوار، غذای کمکی در شروع باید بسیار ساده و نرم و از موادی تهیه شود که هضم آن آسان باشد.

برای مثال می‌توان تغذیه تکمیلی را با مقدار کمی فرنی آرد برنج شروع کرد و رفته رفته بر غلظت آن افزود و به تدریج سایر مواد غذایی را هم به آن اضافه نمود تا کودک در ماه‌‌های آخر سال اول زندگی که مهارت‌‌های تغذیه‌ای او کامل‌تر می‌شود، بتواند از غذاهایی که سایر افراد خانواده می‌خورند استفاده نماید.

اکثر کودکان از پایان 10 ماهگی به بعد قادر به استفاده از غذاهای اصلی خانواده هستند و حتی ممکن است نیازی نباشد که برای آنان غذای جداگانه تهیه شود.

چقدر دلم خدا میخواهد.......
برای شروع غذای کمکی چه سنی مناسب است چرا؟

پایان شش ماهگی یعنی 180 روز بعد از تولد بهترین زمان برای شروع غذای کمکی است زیرا:

از شش ماهگی به بعد به دلیل وزن مناسبی که کودک تاکنون گرفته است نیاز او به انرژی و برخی ریزمغذی‌ها افزایش می‌یابد و چون شیرمادر تمام نیازهای غذایی او را تامین نمی‌‌کند لازم است انرژی، پروتئین، آهن، روی و برخی ویتامین‌‌های محلول در چربی مانند ویتامین‌‌های A و D علاوه بر شیرمادر از طریق غذای کمکی به کودک رسانده شود. به عنوان مثال:

ذخیره آهن‌ شیرخواری که به موقع متولد شده است تقریباً حوالی شش ماهگی به حداقل می‌رسد بنابراین اگر آهن را از طریق غذاهای کمکی و قطره آهن (یا شربت آهن) دریافت نکند ممکن مبتلا به کم خونی شود.

در مورد نوزدانی که با وزن کمتر از 2500 گرم متولد می‌شوند گرچه تغذیه انحصاری آنان با شیرمادر باید تا پایان شش ماهگی ادامه داشته باشد ولی وقتی دو ماهه شدند لازم است قطره آهن هم شروع شود.

در مورد �روی�، نیازی به تجویز مکمل یاری نیست مگر در شرایط خاص که تجویز آن الزامی باشد.

شروع به موقع تغذیه تکمیلی مرحله مهمی در زندگی شیرخوار است که می‌تواند علاوه بر فراهم نمودن زمینه مساعد جهت کسب تجربیات جدید، بر رشد و نمو کودک نیز تأثیر زیادی بگذارد
چقدر دلم خدا میخواهد.......

ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!😥

من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش

ایشالا مشکلت حل میشه 💕🌷

2720
:

با شروع غذای کمکی، رغبت شیرخوار به مکیدن پستان کمتر می‌شود در نتیجه تولید و ترشح شیر مادر کاهش می‌یابد و شیرخوار از مزایای تغذیه انحصاری و دریافت مقدار کافی شیرمادر محروم می‌ماند.

به دلیل عدم آمادگی و تکامل دستگاه گوارش و سیستم ایمنی بدن شیرخوار، سلامتی او بیشتر به خطر می‌افتد چون هر نوع عفونت یا اسهال در شیرخواران با سن کم، خطرناک‌تر است و احتمال دارد سبب کاهش وزن کودک نیز بشود بنابراین هر چه غذای کمکی زودتر شروع شده باشد مخاطرات آن هم بیشتر می‌شود.

احتمال بروز آلرژی (اگزما، خس خس سینه، کهیر و مشکلات گوارشی و ...) بیشتر است.

مخاطرات دیر شروع کردن غذای کمکی کدامند؟

اگر غذای کمکی خیلی دیرتر از زمان توصیه شده شروع شود آشنا شدن شیرخوار با مزه و قوام انواع غذاها به تاخیر می‌افتد و قبول مواد غذایی و بلعیدن غذا ممکن است با مشکلات بعدی همراه باشد. بسیاری از شیرخواران که دیرتر از پایان شش ماهگی با غذای کمکی آشنا می‌شوندو مدت طولانی‌‌تری فقط از شیر مادر تغذیه می‌کنند ممکن است نسبت به استفاده از غذاهای جامد تمایل کمتری داشته باشند که این امر می‌تواند از نظر پذیرش غذا و کاهش دریافت مواد معدنی مانند �روی� و �آهن�، مشکلاتی برایشان ایجاد نماید و در دراز مدت نیز بر رشد و تکامل آنان تاثیر نامطلوب بگذارد.

بعضی از شیرخواران در شروع یا در طی هفته‌‌های اول شروع تغذیه تکمیلی، به خوردن غذاهای کمکی تمایل نداشته و علاقه‌ای نشان نمی‌‌دهند. در این کودکان، مادامی که از طریق تغذیه با شیر مادر، خوب رشد می‌کنند و تکاملشان مناسب است جای نگرانی نیست. با این وجود توصیه می‌شود غذاهای موردنظر را تهیه و آنان را به خوردن غذا تشویق نمود ولی هرگز نباید به اصرار و اجبار متوسل شد
چقدر دلم خدا میخواهد.......
غذای کمکی مناسب چه خصوصیاتی دارد؟

غذای کمکی باید در حجم کم، دارای کالری مطلوب بوده و حاوی پروتئین و ریزمغذی‌‌های لازم باشد.

با قوام مناسب ببرای سن شیرخوار تهیه شود، کاملاً پخته و نرم باشد تا کودک بتواند آن را به راحتی بلع کرده و هضم نماید.

متناسب با عادات غذایی خانواده و مورد علاقه و میل کودک باشد.

با استفاده از مواد غذایی تازه و قابل دسترس و به روش پاکیزه و بهداشتی تهیه شود.

نمک‏، شکر و ادویه تند به آن اضافه نشود.

غذاهای کمکی که در خانه تهیه می‌شوند بهترند یا غذاهای آماده؟

غذاهای کمکی که در خانه تهیه می‌شوند بر ان چه که به صورت تجارتی و در بسته بندی‌‌های مختلف تهیه و در دسترس خانواده‌ها قرار می‌گیرند‏، ارجحیت دارند زیرا اگرچه غذاهای کمکی تجارتی آماده مصرف هستند ولی مضراتی هم دارند از جمله:

خیلی گرانند و با هزینه غذای کمکی که در خانه تهیه می‌شود قابل مقایسه نیستند. (6 تا 10 برابر بیشتر)

سلامت مواد اولیه آن‌ها مورد تردید است.

طعم آن‌ها با طعم غذاهای خانواده متفاوت است و مانع تمایل کودک به خوردن غذای خانواده می‌شود.

تداوم مصرف آن‌ها که به صورت پوره خیلی نرم هستند می‌تواند مهارت خوردن غذاهای دیگر را از کودک سلب نماید.

اکثر اوقات برای نگهداری آن‌ها موادی اضافه می‌کنند که برای شیرخوارد مناسب نیست.

به بعضی از این غذاها شیر خشک اضافه می‌کنند که باید با آب مخلوط شوند و بعضی هم فاقد شیر هستند که لازم است به آن‌ها شیر اضافه کرد. عدم توجه به این مطلب موجب به هم خوردن تعادل مواد غذای و آب و املاح می‌شود. از طرف دیگر امکان ایجاد آلرژی به پروتئین شیرگاو هم وجود دارد.

چون عموماً مخلوطی از چند ماده غذایی هستند، اگر کودک به یکی از آن‌ها عدم تحمل داشته باشد معلوم نمی‌‌شود.

به علت وجود فیتات در غذاهای آماده، جذب آهن موجود در آن‌ها ناچیز است و اگر حاوی سویا، باشد مقدار زیادی فیتواستروژن به شیرخوار می‌رسد.

ممکن است کودک با سمومی از قبیل فلزات سنگین مانند ارسنیک، سرب، آلومینیوم، کادمیوم، جیوه و ... و یا آلودگی‌‌های میکروبی مواجه شود.

گاهی اوقات خود غذا هم ممکن است آلوده باشد.

نحوه جابجایی و نگهداری آن‌ها در کشتی‏ گمرک‏ انبار و مغازه‌ها نامعلوم است.

ضمناً ممکن است تاریخ مصرف آن‌ها گذشته باشد و خریدار به این موضوع توجه نکند. حتی اگر تاریخ مصرف هم نگذشته باشد باز هم غذای مانده محسوب می‌شوند و هرگز به تازگی و سلامت غذای خانگی نیستند. در برخی مناطق که غذاهای تجارتی را در آب نجوشیده حل می‌کنند اگر آب‏ آلوده باشد احتمال بروز بیماری بیشتر می‌شود.

توجه:

توصیه یا تجویز غذاهای آماده کودک قبل از 6 ماهگی حتی اگر به بهانه پیشگیری از کم خونی فقرآهن هم باشد صحیح نیست زیرا همان طور که گفته شد جذب آهن آن بسیار ناچیز است. اکثر کودکان دوست دارند مانند سایر افراد خانواده از غذاهای تهیه شده در منزل استفاده کنند و از خوردن این غذاها لذت ببرند.

اصول بهداشتی در تهیه و نگهداری غذای کمکی

قبل از تهیه غذا‏ باید مادر دست هایش را با آب و صابون بشوید.

ظرف‌های مورد استفاده‏، وسایل تهیه مواد اولیه غذا مانند سطح میز، تخته گوشت خردکنی یا سبزی خردکنی باید شسته و تمیز باشند.

ظرف غذای کودک باید مشخص و جدا باشد‏، از بشقاب دیگران غذا نخورد و بعد از هر بار استفاده‏، ظرف غذای او کاملاً با آب و مایع ظرفشویی شسته شود.

قبل از غذا دادن به شیرخوار‏، مادر علاوه بر شستن دست‌‌های خود با آب و صابون، دست و صورت کودک را نیز بشوید.

توصیه می‌شود غذای کمکی حتی‌الامکان به مقدار موردنیاز روزانه تهیه شود تا کودک از غذای تازه بهره‌مند گردد.

اگر غذای تهیه شده بیشتر از مصرف هر وعده باشد برای نگهداری بقیه غذا باید بلافاصله آن را در ظرف‌‌های تمیز و کوچک که در آن کاملاً بسته می‌شود (هر ظرف برای یک وعده) ریخت و بعد از خنک شدن که معمولاً یکی دو ساعت طول می‌کشد در یخچال (5-4 درجه ساتنی‌گراد) گذاشت و نگهداری نمود.

نگهداری غذای کمکی در یخچال 24 ساعت حداکثر تا 48 ساعت اشکالی ندارد.

غذایی که در یخچال نگهداری شده باید به مقدار موردنیاز یک وعده‏ مجدداً داغ شود. غذا را هنگام داغ کردن باید کاملاً به هم زد تا همه اجزاء آن به طور یکنواخت داغ شود سپس با امتحان کردن و اطمینان یافتن از ولرم شدن آن‏، غذا را به کودک بدهند.

غذای تهیه شده تا دو ساعت در دمای اتاق قابل نگهداری است و نیازی به داغ کردن مجدد ندارد. (غذاهای کمکی که با شیر تهیه می‌شود تا یک ساعت قابل نگهداری است).

در موارد بسیار نادر که مادر به دلیل مشغله زیاد امکان تهیه غذای روزانه را ندارد می‌تواند غذا را به مقدار بیشتر و برای یک هفته تهیه کند‏، آن را به اندازه‌‌های یک وعده‌ای تقسیم نماید، در ظرف‌‌های کوچک و تمیز (که در آن کاملاً بسته می‌شود) بریزد و در فریزر نگهداری کند.

غذای کمکی فریز شده را نباید در دمای اتاق ذوب کرد بلکه شب قبل باید در یخچال گذاشت. هنگام استفاده، در قابلمه کوچکی ریخته و دوباره داغ کرد. (در سطور بالا در نحوه داغ کردن مجدد غذا اشاره شده است).
چقدر دلم خدا میخواهد.......
روش‌‌های کاربردی در تغذیه تکمیلی مطلوب شیرخوار

منظور از تغذیه تکمیلی مطلوب، تنها توجه به نوع و مقدار غذا نیست بلکه شامل نحوه غذا دادن به شیرخوار نیز هست. یعنی چگونه؟ چه وقت؟ کجا؟ و چه کسی به او غذا می‌دهد؟

بنابراین با به کارگیری نکات زیر که در تغذیه صحیح شیرخوار اهمیت ویژه‌ای دارد می‌توان �تغذیه تکمیلی مطلوب� را برای او فراهم نمود.

1) شیرخوار هنگام غذا خوردن باید در محل امن و راحتی قرار گیرد و مشتاق غذا خوردن باشد و مادر یا مراقب، با خوش خلقی و تشویق او به خوردن غذا، این زمان را برایش لذت بخش کند.

2) هنگام غذا خوردن، بهتر است کودک راست بنشیند و مقابل مادر یا پدر باشد به این ترتیب کودک می‌تواند آن چه را که در مورد غذا باید کشف کند انجام دهد و احتمال خفگی او هم به دلیل پرت شدن غذا به گلویش کمتر خواهد بود. در صورت امکان یک صندلی مخصوص غذا خوردن کودک برای این کار مناسب‌تر است.

3) غذا دادن باید با صبر و حوصله و همراه با نگاه کردن به چشمان کودک‏، لبخند زدن و گفتار خوب باشد.

4) نباید به شیرخواری که خواب آلوده یا در وضعیت دراز کشیده است غذا داد.

5) شیر خوار را باید به خوردن تشویق کرد ولی نباید به اجبار متوسل شد. در عین حال محیط او باید آرام باشد و حواس و توجهش به چیز دیگری جلب نشود.

6) گاهی مادران اجازه نمی‌‌دهند کودک مطابق میل و نیاز خود غذا طلب کند در حالی که بهتر است اشتیاق و اشتهای کودک حتماًً در نظر گرفته شود.

7) غذا باید با توجه به توانایی‌ها و مهارت‌‌های تغذیه‌ای کودک، تهیه و به او ارائه شود.

8) ضمن غذا دادن به شیرخوار، می‌توان به او هم اجازه داد که از انگشتانش استفاده کند و به غذا دست بزندو آن را به دهان ببرد.

9) شیرخواران بزرگ‌تر از 9 ماه اصرار دارند که با دست خودشان غذا را بردارند و بخورند. ضمن این که این اجازه باید به آنان داده می‌شود باید در غذا خوردن کمکشان کرد ولی نباید آن‌ها را تنها گذاشت.

10) چنانچه کودک از خوردن بعضی غذاها روگردان باشد می‌توان با تغییر در ظاهر و قوام غذا، رعایت تنوع و استفاده از برخی ادویه‌ها (زردچوبه) و چاشنی‌ها (آب لیموترش تازه، آب نارنج تازه، آب هویج) و سبزی‌‌های خوشبوی سائیده شده او را به خوردن غذا تشویق نمود.

11) در صورتی که شیرخوار غذای کمکی را نخورد، مادر نباید آن را به کلی از برنامه غذایی او حذف نماید بلکه بهتر است هر چند روز یک بار مجدداً آن را تهیه و به کودک ارائه کند زیرا اغلب شیرخواران پس از 7 یا 8 بار و گاهی هم ده یا پانزده بار ارائه همان غذا، نهایتاً آن را پذیرفته‌اند.

12) اگر شیرخوار بعضی روزها، کمتر از آن چه انتظار می‌رود غذا بخورد مهم نیست، چون مقدار غذایی که در طی یکی دو هفته می‌خورد اهمیت دارد.

13) با توجه به مراحل تکامل کودک، نباید انتظار داشت که شیرخوار هنگام غذا خوردن خیلی تمیز و مرتب بماند. با تمرین بیشتر، مرحله ریخت و پاش به تدریج کمتر می‌شود. برخی کارهای او مانند پرت کردن غذا، بازی کردن با غذا و ... را می‌توان با آرامش و ملایمت محدود کرد.

14) برای این که شیرخوار لباسش را کثیف نکند و در خوردن هم آزاد باشد می‌توان از پیش بند و سفره استفاده کرد.

15) وقتی شیرخوار بزرگ‌تر می‌شود و می‌تواند به تنهایی بنشیند بهتر است او را با سایر اعضاء خانواده سرمیز غذا یا سفره نشاند تا همزمان با غذا خوردن دیگران، او هم با کمک یکی از افراد خانواده غذایش را بخورد.

16) چون خانواده در برابر تغذیه کودک مسئولیت دارد لذا بهتر است پدر و سایر افراد خانواده، با میل و علاقه و رغبت در تغذیه کودک مشارکت نمایند ولی هرگز با زور به او غذا ندهند.

17) اگر شیرخوار غذایش را خوب می‌خورد باید او را تحسین کرد و اگر نمی‌‌خورد نباید ناراحت و مایوس شد.

18) بهترین راه تشویق شیرخواری که خوب غذا می‌خورد �آفرین گفتن� به او، �دست زدن� برای او و �به به� گفتن است مثلاً آفرین سارا جان که همه غذایت را خوردی، همه برای او دست بزنید.

19) هر ماده غذایی که به شیرخوار داده می‌شود، به خصوص اگر جدید باشد باید نام برده شود تا کودک علاوه بر طعم آن با اسمش هم آشنا شود مثلاً باید گفت الآن �مهسا کوچولوی ما سوپ می‌خورد، به به چه سوپ خوشمزه‌ای!�

20) اگر کودکان از غذا خوردن لذت ببرد زودتر یاد می‌گیرند که شخصاً غذا بخورند.
چقدر دلم خدا میخواهد.......
2714
نکات اساسی در مورد تغذیه تکمیلی

‌ مهم‌ترین نکته آن است که در سن 6 تا 12 ماهگی، هنوز هم غذای اصلی کودک شیرمادر است و غذای کمکی بهتر است بعد از تغذیه با شیر مادر و نه با فاصله زیاد، داده شود. در صورتی که شیرخوار بعد از غذای کمکی باز هم تمایل داشت شیرمادر بخورد اشکالی ندارد.

اگر غذا در فواصل تغذیه با شیر مادر داده شود ممکن است موجب کاهش ترشح شیرمادر و یا حتی جایگزین آن گردد.

غذای کمکی هنگام شروع و در دفعات اول، باید کمی غلیظ‌تر از شیرمارد باشد. پس از چند روز، غلظت آن بیشتر و مانند ماست معمولی یعنی بسیار نرم و به تدریج ظرف چند روز دیگر با توجه به توان بلع شیرخوار بر غلظت آن افزوده می‌شود به طوری که هنگام کج کردن قاشق به راحتی از آن نریزد.



روزهای اول، میتوان مقدار کمی از غذا را روی نوک قاشق گذاشت و به شیرخوار ارائه نمود همچنین مادر می‌تواند دست خود را بشوید و با انگشت خود غذا را در دهان شیرخوار بگذارد. به هیچ وجه نباید غذا را با بطری و یا سرپستانک به شیرخوار داد.

دفعات تغذیه تکمیلی معمولاً دو تا چهار بار در روز است و نیازی نیست که شیرخوار بعد از هر بار تغذیه با شیرمادر، غذای کمکی دریافت کند.

مقدار غذای کمکی در زمان شروع، حدود یک تا دو قاشق مرباخوری* است. در مورد زرده تخم‌مرغ استثنائاً در ابتدا به اندازه یک نخود است که با کمی شیر مادر یا فرنی مخلوط و نرم می‌شود.

افزایش مقدار غذا بر حسب میل شیرخوار است ضمن این که نباید با تحمیل و اجبار خورانده شود از طرفی هم نباید آن قدر زیاد باشد که منجر به مشکلات گوارشی مثل استفراغ و یا کاهش دریافت شیرمادر و طولانی‌تر شدن فواصل شیرخوردن شود.

مواد غذایی چه از نظر نوع و چه از نظر مقدار و تعداد وعده‌ها باید به تدریج به برنامه غذایی شیرخوار اضافه شوند.

بین اضافه کردن مواد غذایی جدید بهتر است 3 روز فاصله گذاشت تا اگر شیرخوار به ماده غذایی خاصی عدم تحمل و یا حساسیت نشان داد، نوع آن مشخص شود. به این ترتیب دستگاه گوارش کودک فرصت عادت کردن به مواد غذایی جدید را نیز پیدا می‌کند. در مورد سبزی‌هایی مانند سیب‌زمینی، هویج، گشنیز، جعفری و کدو که احتمال عدم تحمل و حساسیت آن‌ها کمتر است می‌توان هر روز یک نوع جدید را اضافه نمود.

برای تهیه غذای کمکی لازم است به تدریج از همه گروه‌‌های غذایی مانند غلات و مواد نشاسته ای، گوشت و جانشین هیا آن (تخم‌مرغ، حبوبات، مغزها) لبنیات، سبزی‌ها و میوه‌ها به ویژه سبزی‌‌های سبز تیره و نارنجی و میوه‌‌های زرد و نارنجی استفاده شود و بخشی نیز به روغن‌ها یا چربی اختصاص داده شود.

ضمن رعایت تنوع در تهیه غذای کمکی، توصیه می‌شود غذای کودک به‌‌گونه‌ای باشد که همه روزه یکی از مواد غذایی با منشاء حیوانی مانند گوشت قرمز، گوشت مرغ یا سایر پرندگان، ماهی، جگر همچنین تخم‌مرغ و لبنیات مورد استفاده قرار گیرند.

گوشت را بهتر است به تکه‌‌های بسیار ریز یا قیمه ریزه تقسیم کرد یا از گوشتی که در منزل چرخ شده است استفاده نمود تا پختن آن سریع‌تر و نرم کردن آن راحت‌تر و خوردنش برای کودک آسان‌تر باشد.

در صورت لزوم برای اینکه انرژی غذاهای کمکی کودک مانند پوره، حریره. سوپ یا آش بیشتر شود می‌توان به غذا، یک قاشق غذاخوری روغن مایع (زیتون)‏ کره حیوانی یا خامه اضافه کرد.

استفاده از کره های نباتی (مارگارین) با ترانس پایین اشکالی ندارد.

برای این که خوردن غذای کمکی برای کودک راحت‌تر باشد بهتر است غذا را با پشت قاشق، چنگال و یا گوشت کوب نرم نمود. استفاده از مخلوط کردن یا آسیاب برقی توصیه نمیشود زیرا مخلوط کن، غذا را بیش از حد نرم و یکنواخت می‌کند و اگر این امر ادامه یابد کودک مهارت جویدن را فرا نگرفته و در آینده از پذیرش غذاهای معمولی خودداری می‌نماید.

به طور معمول هنگام تهیه غذای کمکی نباید از نمک استفاده شود (به علت احتمال ابتلا به فشارخون و عادت کودک به خوردن غذاهای شور) ولی اگر کودک نسبت به خوردن غذایش مثلاً سوپ، بی علاقه بود و آن را نخورد بهتر است اول از ادویه‌‌های ملایم و سالم یا چاشین‌هایی مانند آب لیموترش تازه یا آب نارنج تازه به مقدار خیلی کم در آخرین لحظه پخت سوپ استفاده کرد و اگر این کار موثر نبود اضافه کردن مقدار بسیار کمی از نمک اشکالی ندارد.

از چشاندن غذای خانواده، چون نمک و ادویه دارد باید خودداری نمود زیرا با خوردن این غذاها، کوک غذای خود را نخواهد خورد.

با شروع غذای کمکی، ضمن افزایش دفعات شیردهی لازم است به شیرخوار آب جوشیده خنک شده نیز داد تا ادرار کودک پر رنگ و مدفوع او سفت و سخت نشود.

در طی شش ماه اول عمر، به منظور کاهش خطر بروز خس خس سینه و آلرژی غذایی، تجویز قطره ویتامین A+D بر مولتی ویتامین ارجح است.

از شش ماهگی به بعد هر روز علاوه بر دادن یک سی‌سی از قطره ویتامین A+D یا مولتی ویتامین باید از قطره آهن به میزان 15 قطره (که معادل 15 میلی گرم عنصر آهن است) یا یک و نیم میلی لیتر از شربت آهن (سولفات فرو) استفاده نمود تا نیاز شیرخوار به آهن نیز تامین شود.

در مورد شیرخوارانی که با وزن کم متولد شده‌اند (کمتر از 2500 گرم) شروع تجویز آهن از پایان دو ماهگی آنها است.

بعد از ریختن قطره آهن در عقب زبان یا دادن شربت آهن به شیرخوار، علاوه بر خوراندن کمی آب جوشیده خنک شده یا کمی آب میوه (از زمانی که دادن آب میوه مجاز باشد)، باید دندان‌‌های او را با مسواک نرم مخصوص شیرخوار و بدون استفاده از خمیر دندان، مسواک زد و یا دندان‌ها را با پارچه تمیز یا گوش پاک کن که کمی مرطوب شده باشد پاک نمود.

مقدار مصرف روزانه قطره‌هایی که هم مولتی ویتامین و هم آهن دارند یک میلی‌لیتر است. ولی چون مقدار آهن این فرآورده‌ها کمتر از حد موردنیاز است‏، توصیه نمی‌‌شوند.

از دادن قطره یا شربت های مولتی ویتامین و آهن غیراستاندارد (عمدتاً خارجی که مقادیر ویتامین و آهن آن‌ها نامناسب و ناکافی و جذبشان هم کم است) جداً خودداری شود.

توصیه می‌شود در همه کودکان تجویز قطره آهن و قطره ویتامین A+D یا مولتی ویتامین تا دو سالگی ادامه داشته باشد و هرگز نباید به دلیل احتمال سیاه شدن دندان‌ها از مصرف قطره آهن صرف‌نظر نمود.

چقدر دلم خدا میخواهد.......
نکاتی چند در مورد مصرف مایعات آشامیدنی ها در شیرخواران 6 تا 12 ماهه

1ـ شیرمادر:

بعد از شش ماهگی، شیرمادر همچنان غذای اصلی شیرخوار از نظر دریافت انرژی، مواد مغذی و مایعات است و باید بر حسب میل و تقاضای شیرخوار و به دفعات زیاد ادامه داشته باشد.

2ـ آب:

از پایان شش ماهگی حتی زمانی که کودک به مقدار کافی از شیرخوار تغذیه می‌کند ممکن است به آب نیاز داشته باشد بنابراین باید هر روز به خصوص در فصل گرما و روزهای گرم، چند نوبت آب جوشیده خنک شده به او ارائه شود.

توجه:

آب لوله‌کشی از زمان به جوش آمدن، اگر یک دقیقه جوشانده شود قابل استفاده است ولی

آب رودخانه‌ها و امثال آن را باید 10 تا 15 دقیقه جوشاند تا تمام باکتری‌ها، لاروها، انگل‌ها و کیست‌‌های موجود در آن از بین بروند. حتی المقدور از دادن آب معدنی به شیرخواران خودداری شود چون املاح موجود در آن برای شیرخوار مناسب نیست.

3ـ شیر پاستوریزه:

کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند معمولاً تا پایان سال دوم زندگی (24 ماهگی) نیازی به استفاده از شیر پاستوریزه ندارند (آن مقدار شیر پاستوریزه که در تهیه غذای کمکی به کار می‌رود اشکالی ندارد). حدود 23 ماهگی، برای آشنا شدن کودک به طعم شیر پاستوریزه می‌توان آن را بار اول به مقدار کم در حد 30 سی‌سی با فنجان یا لیوان به کودک ارائه و به تدریج بر مقدار آن اضافه نمود. به این ترتیب وقتی کودک کم‌کم از شیر مادر گرفته می‌شود می‌تواند از شیر پاستوریزه استفاده کند.

در کودکانی که از شیرمادر محرومند و با شیر مصنوعی تغذیه می‌شوند مصرف شیرگاو (پاستوریزه یا استریلیزه پرچرب سه و نیم درصد) از پایان 12 ماهگی به بعد بلامانع است و بهتر است جایگزین شیر مصنوعی شود که آن را بعد از یک دقیقه جوشاندن و به مقدار حداکثر 500 میلی‌لیتر در شبانه روز با فنجان یا لیوان نشکن به کودک می‌دهند و سعی می‌کنند او را به تدریج از شیشه بگیرند.

معمولاً استفاده از شیرگاو قبل از پایان 12 ماهگی توصیه نمی‌‌شود.

4ـ چای، قهوه و کاکائو:

سبب کاهش جذب آهن غذای کمکی (به جز آهن گوشت) می‌شوند لذا بهتر است حتی المقدور استفاده نشوند.

5ـ نوشیدنی‌‌های حاوی شکر زیاد:

کودک را تشنه‌تر نموده و موجب چاقی او می‌شود.

6ـ نوشیدنی‌‌های گازدار:

(سودا و نوشابه های معمولی) برای کودکان ممنوع است زیرا علاوه بر مضراتی که دارند (بی‌قراری و چاقی کودک) سبب دریافت مقدار کمتر غذا یا شیر مادر می‌شوند.

7ـ آب میوه‌‌های طبیعی و خالص:

که از میوه های مجاز و به روش بهداشتی در منزل تهیه شده باشند، از اواسط ماه هشتم به بعد در حد 30 تا 60 سی سی در روز که با لیوان نشکن (و نه بطری) به کودک داده شود، بلامانع است. گرچه مصرف خود میوه نسبت به آب میوه ارجحیت دارد.

استفاده شیرخوار از مقادیر زیاد آب میوه ممکن است سبب اسهال و یا کاهش اشتهای او به غذا و حتی شیر مادر شود.

مصرف مکرر آب میوه حتی اگر رقیق هم شده باشد، خصوصاً اگر به جای فنجان توسط بطری و یا هنگام خواب به کودک داده شود، می‌تواند به مینای دندان کودک صدمه زده و نهایتاً پوسیدگی دندان ایجاد نماید.

مصرف بیش از حد آب میوه به دلیل عدم دریافت مواد مغذی و پروتئین، سبب سوء تغذیه و کم خونی و حتی کوتاهی قد و در برخی موارد سبب چاقی می‌شود.

آب میوه‌‌های تجارتی اکثراً حاوی سوربیتول و یا فروکتوز فراوان و مواد افزودنی هستند که می‌توانند سبب بی قراری و نفخ معده و مشکلات گوارشی شیرخواران شوند.

چقدر دلم خدا میخواهد.......
چند نکته مهم در مورد دفعات و مقدار غذا در کودکان 6 تا 12 ماهه

دفعات غذای کمکی در پایان 6 ماهگی از یک بار در روز شروع و کم کم به دو بار و سپس در اواخر ماه هفتم و طی ماه هشتم به سه بار در روز می‌رسد. در صورت نیاز می‌توان یک یا دو میان وعده هم اضافه نمود. با افزایش سن کودک، دفعات تغذیه و مقدار غذای کمکی بیشتر می‌شود به طوری که در سنین 9 تا 12 ماهگی وعده‌‌های اصلی غذاهای کمکی 3 تا 4 وعده در روز و اگر کودک میل داشت با 1 تا 2 میان وعده هم همراه است. به این ترتیب شیرخوار به تدریج مهارت بیشتری در غذا خوردن پیدا می‌کند و از مزه‌‌های جدید هم لذت می‌برد.

مقدار غذای کمکی که کودک در 24 ساعت دریافت می‌کند به سه عامل مهم بستگی دارد:

میل و اشتهای کودک (نه میل و اجبار اطرافیان)

تراکم انرژی (انرژی دانسیتی) غذای کمکی

میزان دریافت شیر مادر که غذای اصلی او است.

در مورد تراکم انرژی غذای کمکی شیرخوار لازم است یادآوری نمود که:

هر گرم غذا باید 8/0 تا یک کیلوکالری انرژی داشته باشد. در شرایطی که غذای کمکی غلظت کافی را نداشته و حاوی مواد مغذی کمتری باشد مثلاً تراکم انرژی آن 6/0 کیلوکالری باشد، یا باید مقدار غذای کمکی را بیشتر کرد و یا دفعات آن را افزایش داد.

بنابراین با در نظر گرفتن مقدار دریافت غذا، تراکم انرژی مطلوب غذا و براساس منحنی رشد شیرخوار، سه حالت ممکن است اتفاق بیفتد:

1ـ وزن شیرخوار بدون تناسب با قد او، بیش از حد انتظار است و به طرف اضافه وزن پیش می‌رود در این صورت ضمن مشورت با پزشک اقدامات زیر انجام شود:

علت یابی رشد زیاد

ادامه تغذیه با شیر مادر تا دو سال تمام و بیشتر

ارائه غذاهای کمکی مغذی با همان اصول و دفعات تغذیه

اجتناب از دادن غذاهای چرب و شیرین و عدم افزودن چربی و شکر به غذای کمکی شیرخوار

عدم اصرار به خوردن غذای کمکی

توجه: در این کودکان به هیچ وجه نباید دریافت شیرمادر کم یا قطع شود.

2ـ منحنی رشد، مناسب است. در این صورت:

تغذیه تکمیلی با همان مقادیر و دفعات توصیه شده شروع و ادامه می‌یابد.

3ـ منحنی رشد کند است. در این مورد اقدامات زیر ضروری است.

علت یابی کندی رشد (مقدار غذا؟ دفعات تغذیه؟ توسط چه کسی و در چه شرایطی به کودک غذا داده می‌شود؟)

تغذیه مکرر شیرخوار با شیر مادر و بر حسب میل او.

تهیه غذاهای مغذی و با کالری بیشتر برای کودک (مثلاً به سوپ او، شیر یا کره و به فرنی، پودر گردو یا بادام اضافه شود).

افزایش دفعات تغذیه یا مقدار غذا

مراقبت، محبت و توجه بیشتر به کودک

تشویق و ترغیب کودک به خوردن غذاهای کمکی (حتماً سالم و بهداشتی و در منزل تهیه شود تا احتمال بیمار شدن شیرخوار کمتر باشد).

نباید فراموش کرد همان قدر که کمبود وزن کودک باعث نگرانی است، چاقی هم می‌تواند نگران کننده و مشکل آفرین باشد (جهت اطلاعات بیشتر در مورد کنترل وزن، به قسمت چاقی مراجعه فرمایید
چقدر دلم خدا میخواهد.......
شروع غذای کمکی همراه با ادامه شیر مادر

شروع غذای کمکی از پایان 6 ماهگی همراه با ادامه شیرمادر سبب رشد مطلوب کودکان می‌شود.

غذای اصلی شیرخوار در سال اول زندگی شیر مادر است.

نحوه شروع و ادامه غذای کمکی

1ـ از پایان 6 ماهگی (180 روزگی) تا پایان 7 ماهگی:

در این زمان هدف اصلی آن است که شیرخوار با طعم و قوام غذا و سپس خوردن غذا به وسیله قاشق آشنا شود. بنابراین در چند روز اول شروع غذای کمکی، دادن یک یا دو قاشق مرباخوری غذا کافی است. در ابتدا می‌توان مقدار کمی از غذا را در نوک قاشق مرباخوری گذاشت و به شیرخوار ارائه کرد تا ظرف مدت کوتاهی او یاد بگیرد که چگونه با استفاده از لب‌ها و زبان خود غذا را ازقاشق برداشته و به قسمت عقب حق خود ببرد و آن را ببلعد. گاهی ممکن است شیرخوار با زبانش غذا را بیرون بدهد این اتفاق طبیعی است و الزاماً دلیل دوست نداشتن غذا نیست.

برنامه غذایی شیرخوار در ماه هفتم زندگی:

هفته اول: فرنی آرد برنج و بعد حریره بادام

هفته دوم: برنامه قبلی + سوپ با استفاده از گوشت

هفته سوم: برنامه قبلی + پوره انواع سبزی‌ها

هفته چهارم: برنامه قبلی همراه با تنوع در تهیه سوپ

هفته اول ماه هفتم:

اولین غذا:

* اولین غذای کمکی که به شیرخوار داده می‌شود باید نرم، ساده و با کمترین امکان ایجاد آلرژی باشد به همین دلیل معمولاً از برنج استفاده می‌شود که آنرا به صورت فرنی آرد برنج تهیه می‌کنند.

تهیه فرنی با آرد گندم بهتر است بعد از 8 ماهگی باشد. (در صورت وجود سابقه آلرژی به گندم در افراد خانواده، مصرف گندم به بعد از 12 ماهگی موکول می‌گردد).

* حریره بادام غذای مناسبی است و اکثر کودکان مزه آن را دوست دارند. حساسیت به بادام درختی که حریره از آن تهیه می‌شود بسیار کم است و آن چه که بچه‌ها ممکن است به آن حساسیت داشته باشند بادام زمینی و بادام هندی است.

غذای کمکی در روز اول یک بار و با توجه به میل شیرخوار، یک تا دو قاشق مرباخوری از فرنی آرد برنج است که صبح بلافاصله پس از تغذیه با شیرمادر داده می‌شود.

مقدار غذای کمکی در روز دوم در صورت میل و در خواست شیرخوار به دوبار می‌رسد (یک تا دو قاشق مرباخوری صبح و یک دو قاشق مرباخوری ظهر) و از روز سوم تا هفتم به تدریج بر تعداد قاشق‌ها اضافه می‌شود تا به 5 تا 10 قاشق مرباخوری برسد.

* در مورد بعضی از شیرخواران که به نظر می‌رسد فرنی یا حریره بادام را دوست ندارند، می‌توان یک حلقه موز رسیده یا یک تکه سیب درختی را پس از جدا کردن پوست آن، رنده کرده و به فرنی یا حریره بادام اضافه نمود. �به� میوه خوش طعمی است و یک قاچ �به� پخته شده می‌تواند طعم غذای کودک را دلپذیرتر کند.

هفته دوم:

در این هفته گوشت به برناه غذایی شیرخوار اضافله می‌شود. نوع گوشت می‌تواند ماهیچه گوسفند، سینه یا ران مرغ یا بوقلمون و یا گوشت چرخ کرده بدون چربی گوسفند باشد. در خانواده‌هایی که به ماهی حساسیت ندارند مصرف ماهی هم اشکار ندارد.

بنابراین وعده‌‌های غذای کمکی شیرخوار در هفته دوم ماه هفتم دوبار در روز و غذای او علاوه بر فرنی یا حریره بادام سوپی است با غلظت ماست که مخلوطی از برنج و گوشت بوده و یکی دو روز بعد هویچ و سپس به تدریج یکی از انواع سبزی‌ها به آن اضافه می‌شود.

شروع سوپ هم با یک تا دو قاشق مرباخوری است که در وعده ظهر به کودک داده می‌شود و به تدریج مقدار آن بسته به میل شیرخوار افزایش می‌یابد تا جایگزین فرنی یا حریره بادام وعده ظهر او شود.

به این ترتیب کودک در اواخر هفته دوم، صبح‌ها از فرنی یا حریره بادام و ظهرها از سوپ استفاده می‌نماید.

برای تنوع بخشیدن به محتوای سوپ می‌توان به تدریج از انواع سبزی‌ها مانند جعفری، گشنیز، شوید، کرفس، کدو خورشتی، کدو حلوایی. لوبیا سبز و سیب‌زمینی استفاده کرد. سبزی‌هایی که نیاز به پختن بیشتر دارند مانند کرفس، لوبیا سبز، کدو حلوایی، کدو خورشتی و سیب‌زمینی را باید به صورت قطعات بسیار کوچک، خرد کرده و به گوشت اضافه نمود تا همراه گوشت پخته شوند ولی سبزی‌‌های لطیف‌تر مانند جعفری، گشنیز، شوید و امثال آن که ساطوری (ریز) شده‌اند در اواخر مرحله پخت اضافه می‌شود تا دو سه دقیقه با سوپ بجوشد. اگر در قابلمه سوپ بسته باشد، سبزی‌ها زودتر پخته می‌شوند.

* به سوپ نباید نمک یا شکر اضافه کرد.

توجه:

1) مقدار آهن گوشت ران مرغ بیشتر از سینه آن ولی پروتئین سینه مرغ بیشتر از ران مرغ است.

2) برای تهیه گوشت چرخ کرده بهتر است پس از جدا کردن چربی گوشت، آن را شسته و در منزل دو بار چرخ نمود. سپس حدود 30 گرم گوشت چرخ کرده را در هر کیسه فریزر کوچک ریخته و در فریزر گذاشت.

3) در صورت عدم دسترسی به گوشت، می‌توان از حبوبات استفاده کرد. گرچه حبوبات (عدس، ماش، لوبیا) به عنوان جانشین‌‌های گوشت محسوب می‌شوند ولی ارزش غذایی این مواد به اندازه گوشت نیست بنابراین در درجه اول توصیه می‌شود در حد امکان مقداری گوشت همراه حبوبات پخته شود حتی اگر یک بال یا گردن مرغ باشد تا هم ارزش غذایی غذا و هم جذب آهن حبوبات افزایش یابد. در غیر این صورت بهتر است حبوبات با یک یا دو نوع از سبزی‌ها پخته شوند مثلاً لوبیا با سیب‌زمینی، عدس با نخود فرنگی، ماش با گشنیز و باقلا سبز با شیود.

4) بعداز تهیه غذای کمکی باید گوشت و سایر مواد غذایی آن را نرم و له کرد و به شیرخوار داد و هیچ غذایی را نباید صاف کرد زیرا آب سوپ یا سوپ صاف شده ارزش غذایی کمتری دارد.

5) همان طور که قبلاً ذکر شد محتویات غذای کمکی شیرخوار را باید با پشت قاشق یا چنگال یا گوشت کوب نرم و له کرد و نباید از مخلوط کن استفاده نمود.

هفته سوم:

تعداد وعده‌‌های غذا در هفته سوم به سه بار در روز افزایش می‌یابد و شیرخوار علاوه بر فرنی و سوپ، از پوره انواع سبزی‌ها مانند پوره سیب‌زمینی، هویج و غیره که در مبحث طرز تهیه غذاهای کمکی به آن اشاره شده است، استفاده می‌نماید.

برای نرم کردن پوره می‌توان ترجیحاً از شیرمادر یا شیر پاستوریزه، کره یا هر روغنی که در دسترس باشد یا کمی آب مرغ یا آب گوشت استفاده کرد.

به این ترتیب برنامه غذایی شیرخوار در هفته سوم ماه هفتم به شرح زیر است:

صبح
ظهر
عصر

فرنی یا حریره بادام
سوپ
پوره یکی از انواع سبزی‌ها


هفته چهارم:

این هفته زمان استفاده از انواع سبزی‌ها در تهیه سوپ کودک است. تعداد وعده‌‌های غذا سه بار در روز بوده و مانند هفته سوم می‌توان صبح‌ها فرنی، ظهرها سوپ‌‌های متنوع با انواع سبزی‌ها و عصر نیز پوره یکی از انواع سبزی‌ها را به کودک داد
چقدر دلم خدا میخواهد.......
2ـ ماه هشتم زندگی (پایان 7 ماهگی تا پایان 8 ماهگی)

در این ماه برنامه غذایی شیرخوار متنوع‌تر و قوام غذاها بیشتر می‌شود. مثلاً می‌توان انواع سوپ‌‌های غلیظ‌تر از قبل را (به غلظت حلیم) با استفاده از گوشت و انواع سبزی‌‌های نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی، کدو حلوایی، نخود فرنگی (نخود سبز) و نیز پوره انواع سبزی‌‌های گفته شده را تهیه کرد.

زرده تخم‌مرغ، جگر، ماست، پنیر پاستوریزه کم نمک، خرما، میوه یا آب میوه نیز در این ماه به برنامه غذایی شیرخوار اضافه می‌شود و او در اواخر 8 ماهگی می‌تواند از غذاهای انگشتی استفاده نماید.

دفعات تغذیه و مقدار غذا

دفعات تغذیه سه بار در روز است و اگر شیرخوار بیشتر میل داشت یک یا دو میان وعده نیز اضافه می‌شود مشروط بر این که از مقار و دفعات خودش شیر مادر کم نشود.

مقدار غذا بستگی به میل شیرخوار دارد که معمولاً تا 10 قاشق مرباخوری در هر وعده است و تا پایان ماه هشتم می‌تواند به 15 قاشق مرباخوری برسد.

* برای کودکانی که خوب رشد نمی‌‌کنند می‌توان همزمان با افزایش دفعات تغذیه با شیر مادر، دفعات غذا خوردن و انرژی غذای کمکی را هم بیشتر کرد.

* کودانی که هم شیر مادر را خیلی خوب می‌خورند و هم اشتها و تقاضای بیشتری برای غذا خوردن دارند در صورتی که براساس منحنی رشد، چاق نباشند دادن غذای بیشتر حداکثر 20 قاشق مرباخوری در هر وعده اشکالی ندارد.

برنامه غذایی شیرخوار در ماه هشتم

هفته اول ماه هشتم:

ضمن ادامه برنامه قبل، زرده تخم‌مرغ پخته و سفت شده هم به برنامه غذایی شیرخوار اضافه می‌شود. بعد از پختن تخم‌مرغ، زرده سفت شده را از سفیده جدا کرده و روز اول به اندازه یک نخود از زرده تخم‌مرغ را برداشته با کمی شیر مادر یا آب جوشیده شده، نرم نموده و به شیرخوار می‌دهند.

هر روز صبح علاوه بر دادن فرنی یا حریره، مقدار زرده تخم‌مرغ به تدریج اضافه می‌شود تا ظرف ده روز به یک زرده کامل برسد. از آن به بعد، هر روز نصف زرده تخم‌مرغ به کودک داده می‌شود. در صورتی که رشد کودک کند باشد یا گوشت در برنامه غذایی او وجود نداشته و یا کودک به خوردن تخم‌مرغ مشتاق و به خوردن غذاهای دیگر اشتیاق زیادی نشان ندهد می‌توان هر روز یک زرده پخته شده تخم‌مرغ را همراه با فرنی یا حریره بادام یا پوره سبزی به کودک داد.

چنانچه کودک از خوردن زرده سفت شده تخم‌مرغ امتناع کند می‌توان آن را در سوپ وعده ظهر او رنده نمود یا زرده تخم‌مرغ پخته شده را در مقدار کمی شیر، رنده کرده و در کره یا روغن زیتون که داغ شده است ریخت و آنرا مرتب به هم زد.

تهیه زرده تخم‌مرغ به صورت نیمرو اشکالی ندارد به شرط این که زرده را اول کاملاً به هم بزنند و در روغنی که داغ شده است بریزند و تا زمانی که خود را می‌گیرد آنرا به هم بزنند.

دادن زرده تخم‌مرغ به شیرخوار به صورت عسلی توصیه نمی‌‌شود.

توجه:

تخم‌مرغ را پس از شستن باید در یک قابلمه کوچک و در آب معمولی قرار داد به طوری که آب روی آن را بپوشاند سپس روی اجاق گذاشت. پس از به جوش آمدن آب، بهتر است جوشیدن به مدت 15 دقیقه دیگر ادامه یابد تا زرده تخم‌مرغ کاملاً سفت شود و میکروب‌‌های بیماری زای آن از بین بروند.

هفته دوم ماه هشتم به بعد:

* توصیه می‌شود در تهیه سوپ کودک هفته‌ای یک بار به جای گوشت از جگر سالم گوسفند استفاده شود. (استفاده از جگر گوسفند به صورت کباب شده مجاز نیست).

* با اضافه کردن بلغور جو یا حبوبات (عدس و ماش که هضم آسان‌‌تری دارند) می‌توان تنوع و غلظت سوپ را می‌توان بیشتر کرد و برای کودک آش‌‌های خوشمزه تهیه نمود. هم چنین اضافه کردن عدس یا ماش جوانه زده به سوپ، پوره یا فرنی، ارزش غذایی آن را بیشتر می‌کند.

* از اواسط ماه هشتم به بعد علاوه بر پوره سبزی می‌توان میوه‌‌های رسیده و نرم مانند سیب، گلابی، هلو، زردآلو، انبه، گرمک، طالبی، آلو، هندوانه و موز سالم و رسیده را به تدریج به برنامه غذایی شیرخوار اضافه نمود.

با شروع هر یک از مواد غذایی جدید باید مراقب بروز علائم حساسیت و یا عوارض آن بود.

آب میوه طبیعی از میوه‌‌های مجاز که در منزل و با رعایت اصول بهداشتی تهیه می‌شود به اندازه 6 تا 12 قاشق مرباخوری (30 تا 60 سی‌سی) در روز اشکالی ندارد که توصیه می‌شود یا لیوان یا فنجان نشکن داده شود.

* ماست ماده غذایی بسیار مفیدی است که اکثر شیرخواران آن را دوست دارند برای این که شیرخوار با طعم ماست آشنا شود بهتر است ماست را جدا از غذا به او داد ولی اگر کودک دوست دارد غذا را با ماست بخورد مانعی ندارد. شروع ماست نیز با یک قاشق مرباخوری است و مقدار آن را می‌توان به تدریج و برحسب تمایل کودک، اضافه نمود.

برای تنوع بیشتر و افزایش کیفیت غذایی سوپ، توصیه می‌شود پنیر پاستوریزه کم نمک* را ریز یا رنه کرده به سوپ کودک اضافه نمایند.

بعد از غذا، دادن یک یا دو خرما یا رطب که پوست و هسته آن گرفته شده باشد تنها یا همراه با ماست به عنوان دسر برای کودک بسیار مفید و لذت بخش است.
چقدر دلم خدا میخواهد.......
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687
داغ ترین های تاپیک های امروز